Ahilik sistemi devam etseydi yönetim katında kimler "Ahi Başı" olabilir ve kimler teşkilatın yöneticileri olabilirdi

Günümüz siyasi partilerin hiçbirisi ahi teşkilatlarına yönetici yahut üye olamazlardı. Sebebini aklı erenler bilir.

Mesela alkol üreten, ürettiren, alan, satan, sattıran, içen, içtiren hiçbir resmi veya özel kurum yöneticisi, çalışanı Ahiliğe üye olamazdı.

Turizm ve medya adı altında, alkol-kumar ve toplum sağlığına zarar veren her türlü fiilin işletme sahipleri, idarecileri, çalışanları ile bu işi teşvik eden resmi ve özel kurum yöneticileri teşkilatın lanetine uğrarlardı.

Dolayısıyla gelin biz Ahilik kurumunu tarihi boyutuyla tanıyıp avunalım. Kapitalizm tapıcılığı, Ahiliği reddeden yüzyılımızın tedavisi imkânsız kanseridir.

"Hiç olmazsa bir zamanlar bu topraklarda şöyle bir medeniyet varmış ve işler haldeymiş" diyerek o medeniyeti hatırda tutalım.

13. yüzyılda temelleri atılan ve iyi ahlak, doğruluk, kardeşlik, yardımseverlik gibi yüce değerler üzerine inşa edilen Ahilik kurumu, yüz ağartan bir medeniyet projesi olarak 19. yüzyılda sonlandırılmıştır.

13. yüzyıldan başlayıp, 19. yüzyıla kadar manevi değerlerimizin, geleneklerimizin ve kültürümüzün koruyucusu olmuştur.

Bu teşkilat aynı zamanda sosyal dayanışmanın ve adaletin de teminatı olarak medeniyet tarihimize altın harflerle kazınmıştır.

Başta esnaf ve sanatkârlarımızın yanı sıra devlet ve yerel yöneticilerin toplumla olan ilişkilerinde; dürüstlük, güvenilirlik, hak ve hukuka riayet etme, iş ve meslek ahlâkına saygı, cömertlik ve güler yüzlülük gibi ilkeleri esas alarak uyguladıkları bir sistem olarak çalışmıştır.

Kırşehir'de Ahi Evran tarafından kurulan ve iktisadi, sosyal ve siyasi hayatı derinden etkileyen Ahilik teşkilatı, ahlaki açıdan iyi bir insan, dini açıdan iyi bir Müslüman, sosyal ve ticari açıdan ise meslek erbabı olunmasını esas saymıştır.