Ukrayna savaşı Türkiye'yi de yakından ilgilendiren günümüz modern harbinin bölgesel bir laboratuvarı gibi düşünülebilir. Sadece konvansiyonel güçlerin değil asimetrik etkileri olan askeri şirketlerin, yeni nesil silah sistemlerinin ve çok yönlü lojistik imkanlarının kullanıldığı hibrit ötesi yeni savaş biçimi. Bu savaş biçiminde teknolojik istihbaratın en belirleyici unsur olduğunu görüyoruz. Ukrayna savaşı stratejik seviyede ekonomik, siyasi, psikolojik ve fiziksel bakımdan yıpratma savaşı şeklinde icra edilse de içerisinde rakip güçlerin birbirlerini sınırlandırıcı ve hatta paralize edici kesin sonuçlu taktik muharebeleri de içermektedir. Bugüne kadarki gelişmeleri göz önüne alacak olursak Ukrayna savaşında Rusya'nın dezavantajlı durumunun giderek derinleştiğini söylemek mümkün. Bunun olası siyasi ve ekonomik sonuçlarına Türkiye hazır olmalıdır. Son bir yılda Rus ekonomisi bu savaş yüzünden yaklaşık yüzde 2.3 küçülmüş ve savaşın Rusya'ya maliyeti yıllık olarak 67 milyar doları geçmiştir. Bu da Rusya'ya günlük maliyetin 183 milyon dolar olduğunu gösterir. Yani Rusya Ukrayna savaşı için günde 183 milyon dolar harcamaktadır. Rusya buna daha ne kadar dayanabilir, önümüzdeki yıl için de yine en az yüzde üçlük bir ekonomik daralmayı kaldırabilir mi göreceğiz. Ukrayna için harbin son bir yıllık maliyeti ise 46.6 milyar dolar olarak gerçekleşmiş, bu para ABD ve AB ülkelerince karşılanmıştır. Verilen kayıplara bakıldığında son bir yılda Rusya'nın yaklaşık 200 bin ölü, yaralı ve kaybının olduğu tahmin edilmektedir. Bu kayıpların Rus toplumu üzerindeki etkisi ise yadsınamayacak ölçüde önemlidir. Zira son bir yılda 800 bin Rus vatandaşının bir bölümü Türkiye olmak üzere ülke dışına göç ettiği tahmin edilmektedir. Özellikle kısmi seferberlik ilan edildikten sonra bu göç hızlanmıştır. Yine Rusya'nın son bir yılda 5150 tank ve zırhlı aracı Ukrayna savaşında tahrip edilmiştir. Buna karşılık Ukrayna'nın kayıpları ise 130 bin ölü, yaralı ve kayıp 1515 tank ve zırhlı aracın tahribi şeklinde olmuştur. Yıpratma savaşları yüksek zayiat, büyük malzeme kayıpları ve cephede askeri hareketliliğin çok az olmasıyla karakterize edilir. Başlangıçta Zelenski'yi 3-5 günde devirip bütün Ukrayna'yı soğuk savaş döneminde olduğu gibi kısa sürede ele geçirebileceğini düşünen Rusya, daha sonra askeri birliklerini yüzde 50 oranında arttırsa da başarılı olamamış, yaklaşık altı ay sonra kuzey ve kuzey doğudaki birliklerini Kırım-Donbass hattına çekmek zorunda kalmıştır. Toprak kazanmak yerine büyük oranda alan ve güç kaybına uğramıştır. Cephe hattını Dinyeper nehri ve kuzey doğu uzanımı hattında tesis eden Rusya taarruz ederken bir anda savunma seviyesine düşmüştür. Rusya'nın Ukrayna savaşında böyle dezavantajlı duruma düşmesinin nedeni, başlangıçta verilen kararın yanlışlığıdır. Ukrayna'nın 2014 yılından beri 140 km uzunluğunda ve üç kademe halinde derinliğine savunma tertipleri oluşturduğu ve uzun süreli bir savaş için son sekiz yıldır hazırlık yaptığı göz ardı edilmiş, Batının Ukrayna'ya olası desteği dikkate alınmamıştır. Özellikle İngiliz ve ABD özel kuvvetlerinin Ukrayna'da yaptıkları saha ve hazırlık çalışmaları alt kademelerce bildirilmesine rağmen özellikle Rus Askeri İstihbarat birimi (GRU) tarafından Putin'e iletilememiş veya iletilmemiştir. Bu durum genel anlamda Rus istihbaratının büyük bir eksikliğidir. Savaş öncesinde ve savaşın başladığı