Tefekkür günlüğü

YOLCULUK Uzun bir yola çıksam... Doğup battığını görsem günlerin. Şehirlerin uzağından, uzağından geçsem... Adım başı aşk hikâyeleri dinlesem... Göz değmemiş semalar görsem... Suların, kuşların, ağaçların türküsünde kaybolsam... Ne okul, ne fabrika, ne haberler... "Dağlar ile taşlar ile... Çağırayım Mevlâ'm seni." diye çığlık çığlığa yollarda Yunus'la karşılaşsam... SABAH Sabahı içine çek! Uyan biraz; dünya çok kısa! Uyudukların neden sayılıyor; bilmem! Bak; her şeyde bir sabah tazeliği... Kuş uyanıklığında tabiat... Dünyanın gecesi; kış... Mevsimler ve hayatımız paralel gidiyor. Bir günde bütün mevsimler var; hattâ her nefesinde... İçimizin, dışımızın, mevsimlerin yakınında olsak... Yaşamak "dikkat" ister. Ve her nefes "imtihan" soruları önümüzde... Sabahı kokla; taze su kokusu... Yollar...uzun zamanların uykusu... Uyandırmalısın! Güneş... okşar usulca yolcuların mahmur saadetini... Uyanamayabilirdim; uyandım! Yeniden buldum kendimi. Gözlerim eski yerinde... Yörüngesinde dünya... Kumruların sesi kulaklarımda; şükür... YAĞMUR Adı: Rahmet... yağmurlara alışığız! Yağar, der, geçeriz. Ve çok zaman yağmurlarda ıslanmayız bile! Yağmur... serin sevdâlı bir hikâye... Bu sesi dinle! Yağmur... ay ışıklarından sızan... Ağlayan âşıklardan... Gülen hüzünlerden beter... Yeter ey şehrin işlek caddesi! Yeter, sus, dinle! Bu rahmet bestesi... ÇİÇEĞE BAKMAK Bir çiçek kaç kelimeyle bakılırsa o kadar tebessüm eder. HÂL HATIR Yok; iyisin değil mi Yani kendini görüyor musun Yok; iyisin değil mi Arada yaşayıp ölüyor musun Hayatı bir nakış gibi örüyor musun AYNAYI KENDİNE TUTMAK Gözü; hataların peşindeydi. Gözü bir şey görmüyordu yani! Mevsimlerden bahardı. Ağaçlar çiçekteydi. Gözlerini alamıyordu! Kış biterdi demek bahar gelirdi. Gelmişti işte! Çevirdi gözünü hataların peşinden; iş başındaki rüzgâra baktı. Ağaçlarla oynaşıyordu. Her şey âşık-mâşuk gibi... Kuşların dala konuşu... Kelebeklerin bu hangi raksı... Gökyüzünün denizlere aksi... Aksi şeytan, hey! Hata aratma bana; yok! Gel bir ağaca bakalım seninle. Görelim; nasıl bir hikâye bu! Çamurdan çiçeğe... Ve hangi çiçek hatalı! Sus, şeytan, sus! Aynada kendini görüyorsun. Sen de biliyorsun da... mahsus yapıyorsun. Gözlerin kötülüğe mahpus; iflah olmazsın! VAKİT FAKİRİZENGİNİ BİRİ Ancak yaşamaya vakit var. Çalışayım