Büyük âlim ve velî İkrime hazretlerinin, yevmiyeyle çalışan bir işçisi vardı. Akşam bir talebesine; "Buna fazla ücret ver" dedi. O da ücretinden fazla verdi. Ama işçi almadı. Ve ayrılıp gitti. Hazret-i İkrime; "Koş yetiş, şimdi alır" dedi. Dediği gibi işçi parayı aldı. Talebe, merak etti bunu. Hikmetini sorunca, buyurdu ki: "Önce umuyordu, alsaydı tevekkülüne zarar verirdi. Ama ayrılıp gidince bu düşünce onda yok oldu. Alması tevekkülünü bozmayacağı için aldı." "Tevekkül nedir hocam" "Tevekkül, rızkın Allah'tan olduğuna inanmaktır" buyurdu. Bu velînin bir sevdiği anlatıyor: Bu zât hârikulade hâl sâhibiydi.