Aslen Mervli olup Basra'da yaşayanMansur bin Ammârhazretlerinin zamânında bir zenginvardı ki, devamlı içki içip eğlenirdi.

Bir gün kölesine "dört gümüş" verip"Git bana meze al"dedi.

Kölesi "peki" dedi.

Ve çıktı evden...

Çarşıya giderken bir "kalabalık" gördü. Bir kişi sohbet ediyor, halk dinliyordu. Bu zât,Mansur bin Ammârhazretleriydi.

Ayaküstü dinledi.

Büyük haz aldı.

İlerleyip tam önüne oturdu bu velînin.

Hazret-i Mansur, bir fakîri gösterip"Ey insanlar! Kim bu fakîre dört gümüş verirse ona dört şey için duâ edeceğim"dedi.

Köle, önce davrandı.

Elinde dört gümüş vardı..

Onları verdi o fakîre.

Büyük velî sordu:

"Nasıl duâ istiyorsun"

Arz etti ki: "Efendim günahlarına tövbe etsin, sonra beni kölelikten âzâd eylesin. Ayrıca bana dört yüz gümüş versin ve Allah ikimizi de affeylesin."

Büyük velî duâ etti...