Hep hani "Nasıl oluyor da Shakespeare'in bunca zaman önce yazdıkları oynanıyor ve hâlâ güncel olabiliyor" sorusu sorulur ve sebebi insanın yüzyıllardır değişmeyen özüne bağlanır ya; yani kıskançlıksa kıskançlık, ihanetse ihanet, iktidar hırsıysa en alasından. Dün neyse bugün de odur, ne zaman dinler ne mekân, ne yazık ki "Amma eskimiş bu meseleler,

0 0 0

Bu yıl 10.'su düzen- lenecek Malatya Film Festivali ani bir kararla iptal edildi. Biz daha 1-5 Aralık arasında yapılacak festival için başvuruların başladığı haberini okuyorduk ki Malatya Büyükşehir Belediyesi'nin iptal açıklaması geldi. Pandemi koşullarının bizi bir kez daha evlerimize kapanmaya zorladığı böylesi bir dönemde şaşılacak bir karar de

2 0 0

Bana öyle geliyor ki bazı konulara yaklaşımımızın netleşmesi durup onun tek bir insanı, tek bir aileyi nasıl etkilediğini düşünmemize bakıyor. Kendimizi biraz oraya koyarak tabii. Diyelim ki bir aile babasısınız, bütün ömrünüzü verdiğiniz küçük bir kunduracı dükkânınız var, oradan kazandığınız parayla kıt kanaat geçindiriyorsunuz ailenizi. Savaş za

2 0 0

Kendinizi en güvende hissettiğiniz yer neresi diye sorulsa çoğumuzun vereceği cevap "evim" olsa gerek. Değil mi, en iyi bildiğimiz, her köşesini tanıdığımız, şanslıysak kendi zevkimize göre seçip döşediğimiz, kapısını kapatınca dış dünyadan ve onun bütün tehlikelerinden, 'yabancılardan' korunduğumuz yer orası. Mı acabaHani bazen ona dışarıdan bakar

4 0 0

İzmir depreminin ateşi düştüğü yeri yakarken, muhtemelen çoğumuzun başucunda deprem çantaları yavaş yavaş yerini almaya başladı. Deprem gerçeğini ötelemeyip zaten hep hazırlıklı olanları kastetmiyorum tabii. "Nerede yakalanacağımız belli mi canım, kısmet" diyen kadercileri de. Evini, uyuduğu odayı ve uykuda yakalanma ihtimaline karşı kendisini hazı

2 0 0

Günlerdir Kovid-19 gölgesinde geçen yılın bizim için umarım son darbesiyle sarsılıyoruz. İzmir'de enkaz altında kalan umutlar, kaybedilen canlar, salgın zamanı evsiz kalanlar, gerçekten insana tutunacak dal bırakmayan bir tablo. Hal böyleyken, arada parlayan bir iyi habere, enkazdan kurtarılan bir cana dört elle sarılınması gayet anlaşılabilir bir

5 0 0

Okul sıralarında "yanardağ" denen şeyi öğrendiğimiz derste içimi kaplayan dehşet duygusunu hatırlıyorum. Nasıl yani, bir dağın içinden her an kızgın lavlar fışkırabilir ve insanlar bunu bile bile hala onun yakınında- yöresinde yaşayabiliyor muydu Bu nasıl bir aymazlık, tedbirsizlik idiO sıra "Artık sönmüştür o yanardağ" falan gibi teselliler bulduğ

2 0 0

Daha ortada pandemi gibi her şeyi altüst eden bir faktör yokken, Türkiye tiyatrosunun en büyük sorunu nedir diye konuşulduğunda birinci sırayı salon alırdı, ikinciyi metin. "Yerli oyun yazılmıyor, yazar yetişmiyor" herkesin dilindeydi de kaç tiyatro sahibi gerçekten yerli yazar peşindeydi, emin değilim.Son yıllarda bu durum epey değişti. Yeni kuşak

2 0 0

Bu "iyi hal indirimi" denen şey artık kötü bir şakaya dönüştü. Zaten hayatın en büyük kaybıyla sınanan insanların acısını artıran, tutundukları tek dalı kıran bir şaka. Senin çocuğun, gözünden sakındığın varlık sözüm ona aşk uğruna gitmiş evlenmiş ve evlendiği adam tarafından da yine o aynı aşk nedeniyle katledilmiş. Daha yirmili yaşlarının başında

5 0 0

Bir insanın yaşadığı şehirle bağ kurmasını sağlayan çeşitli faktörler var. Benim için özellikle uzun yıllar istikrarını sürdüren festivaller bunların en önemlilerinden biri. Kendi ilk gençlik yıllarıma dönerek konuşursam da bu alanda İKSV'nin rolünü yadsıyamam. Biz gözümüzü İKSV'nin düzenlediği Sinema Günleri'yle açtık, sonra içinden yeni yeni fest

3 0 0