Kutbüddîn Bahtiyâr Kâkî hazretleri, büyük velîlerdendir. Delhi'de yaşadı. Yine Delhi'de vefât etti. Henüz bir buçuk yaşında idi. Babası ayrıldı dünyâdan. Yetişmesiyle annesi meşgul oldu. Muînüddîn-i Çeştî adında bir evliyâ zât, bir vesîleyle oraya gelmişti. Kutbüddîn onyedi yaşındaydı. Bu zâtı görünce çok sevdi. Gayriihtiyârî kalbi meyletti bu zât

0 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin yaşı kırka erince, hiç kalmadı dünyâya rağbeti. O günlerde, hanımına; "Yakında benim için büyük bir hâdise olacak" derdi. Bir gün, eline bir ayna aldı. Ve hanımına dedi ki: "Gel, beraber bakalım." Kadıncağız aynaya baktı. Onu, çok ihtiyarlamış gördü. Pîr-i fâni olmuştu âdeta. Ama aslında böyle değildi. Aynada öyl

4 0 0

Büyük velî Muhammed Bâkî Billâh hazretleri, giyinmede sâdeliği severdi. Yemekte de böyle idi. Her gün, aynı yemeği getirselerdi. "Başka yemek getirin" demezdi. Ne bulursa, onu yerdi. Hep abdestli olmaya çalışırdı. Meselâ abdesti bozulsaydı. Hemen abdest alırdı. Ayrıca, bedenen zayıftı. Yine de çok ibâdet yapardı. İbâdet yaparken yorulsa, kalkıp ab

2 0 0

Büyük velî Muhammed Bâkî Billâh hazretleri; talebesinde kötü bir hâl görseydi; "Bütün bunlar bizden oluyor. Biz iyi olsaydık talebemiz de iyi olurdu" buyururdu. Emr-i mârufu yumuşak yapardı. Gönül yıkmamaya dikkat ederdi. Birisi uygunsuz iş yapsaydı. Bu velî zât da onu görseydi. Doğrudan ona söylemezdi. "Bu iş, doğru değil" derdi. Ama ortaya söyler

0 0 0

Evliyânın büyüklerinden Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin genç bir komşusu vardı. Her gün içki içerdi. Her türlü fenâlığı yapardı. Büyük zât da bunu biliyordu. Ama ona bir şey demiyordu. Ancak talebeden biri vardı. O gidip, bu genci ihbâr etti. Memurlar da geldiler. Yakalayıp hapse attılar bu genci. Bâkî Billâh hazretleri bunu duydu. Ve fazlasıyl

3 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin yanına, Hristiyan ve Yahûdîlerden bir grup insan geldi. Onları îmâna dâvet etti. Ancak kabul etmediler. O vakit açtı ellerini. "Yâ Rabbî, bunlara hidâyet ver. Cehennemde yanmasınlar" dedi. Az sonra önünde diz çöktüler. Ve kelime-i şehâdeti söylediler. Mübârek zât sevindi. Eliyle meshetti yüzlerini. O an "perde" k

0 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin çok kerâmetleri vardı. Ama pek belli etmezdi. Hep gizlerdi kerâmetini. Meselâ biri şöyle oldu: Bir sevdiğinin çocuğu vardı. Ve bu çocuk üç yaşındaydı. Bir gün dışarıda oynuyordu. O ara, yüksek bir duvara çıktı. Ve oradan taş zemîne düştü. Çocuk kan revan içindeydi. Hattâ nefes de almıyordu artık. Annesi, onu aldı

1 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretleri, bir gün birkaç talebesiyle, bir velînin kabrini ziyârete gittiler. Türbedâr, onları gördü. Hemen yerinden kalktı. Acele bir iskemle getirdi. Üzerine de bir minder yerleştirdi. Bâkî Billâh hazretleri otursun diye. O esnâda terbiyesiz biri geldi. İskemleyi, minderi görünce; "Bunlar, kimin içindir" diye sordu. Ama küst

9 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin zamânında bir genç vardı ki, tek arzusu evliyâlıkta yükselmekti. Bir gece yarısı kalkıp; "Yâ Rabbî, beni, sevdiğin bir dostuna kavuştur" diye yalvardı. Duâsı kabul oldu. O gün işitti Bâkî Billâh ismini. Daha önce görmüştü bu zâtı. Ama velî olduğunu bilmiyordu. Ertesi gün, bir yere gidiyordu. Az ileride gördü bu bü

1 0 0

Muhammed Bâkî Billâh hazretleri çok şefkatliydi. Çok da merhametliydi. Acırdı fakir fukarâya. Bir zaman kıtlık oldu Lâhor'da. Bir lokma ekmeğe muhtaçtı insanlar. Onların hâline üzülüyordu. Kendi evinde yemek yiyemiyordu. Boğazından geçmiyordu. Sebebini soranlara; "İnsanlar açlıktan kırılırken, bizim yememiz insafa sığar mı" derdi. Delhi'ye, atla gi

2 0 0