Anadolu velîlerinden Palamut Dede'nin bir menkıbesi anlatılır halk arasında: Şöyle ki: Evinde hiç yiyecek yoktu bir gün. Olacak bu ya; O gün de bir misâfiri geldi. İkrâm edecek bir şeyi yoktu. Çâresizlikten iyice sıkılmıştı. İşte o anda çalındı kapısı. Gelen, genç komşusu idi. Elinde bir tepsi vardı. Onu, bu velî zâta uzatıp; "Hocam! Bu böreği siz

0 0 0

Ebû Câfer El-Meczum hazretlerinin bir sevdiği, bir gece rüyâda Resûlullah Efendimizi gördü. Bu zâtın dergâhına teşrîf etmişlerdi. Önünde de bir tabak hurma vardı. O hurmadan bir avuç aldılar. Ve bu kimseye verdiler. Adam, hurmaları alıp saydı. Tam on yedi tâne idi. O esnâda uyandı. Kendi kendine; "Hayırdır inşallah, bakalım rüyâ neye çıkacak" dedi

1 0 0

Bağdat evliyâsından Ebû Câfer Haddâd hazretleri zamânında bir adamın dilinde biraz "tutukluk" vardı. Yâni zor konuşuyordu. Bir gece, yatmadan; "Yâ Rabbî, bu hastalığımın şifâsı ne ise, o şeyi bana bildir" diye duâ etti ve yattı. Rüyâda bu zâtı gördü. Ve sordu kendisine: "Hocam! Bende dil tutukluğu var. Ne yapmamı tavsiye edersiniz" Büyük velî; "Şö

0 0 0

Allah dostlarından Ebû Câfer Haddâd hazretleri, aslen Bağdatlıdır. Dünyâya değer vermezdi. İbâdete düşkünlüğüyle tanınırdı. Demircilik yapardı. Günde on dînar kazanırdı. Eline geçen parayı, akşamla yatsı arasında dağıtırdı. Fakirleri bir bir dolaşırdı. Kapılarını çalardı. O günkü kazancını onlara verirdi. Kendine bir şey ayırmazdı. Bütün sene oruç

0 0 0

Anadolu velîlerinden Yûsüf Sinan Efendi'nin ziyaretine, Sultan gelirdi zaman zaman. Bazen de tersi olurdu. Sultan, onu çağırırdı sarayına. O geldiğinde, saray görevlileri karşılar, hürmetle selâmlayıp kapının perdesini kaldırırlardı. Ancak, bir süre zaman geçti. Kapıdaki görevliler değişti. Yeni gelenler, tanımıyordu bu zâtı. Büyüklüğünü bilmiyorla

1 0 0

Anadolu velîlerinden Yûsüf Sinan Efendi zamânında bir genç, köyünden çıktı. Geldi bu zâtın dergâhına. Ve zevkle başladı derse. Üstelik de, çok sevdi bu zâtı. Büyük velî de, o genci çok sevdi. Ve kendi tesbîhini ona hediye etti. Ancak ne hikmettir bilinmez. Köyde davarları ölmeye başladı. Tarlaları da kurumaya. Velhâsıl bozuldu işleri. Şeytan da ge

3 0 0

Ebû Bekr-i Vâsıtî hazretleri aslen Fergânelidir. Merv şehrine yerleşti. 932'de orada vefât etti. O devirde, oraya bazı kişiler geldi. Sokak sokak dolaşıyorlardı. Ve acâyip işler yapıyorlardı. Meselâ ağızlarına ateş korlardı. Sonra da o ateşi yerlerdi. Dilleri üzerinde kılıç gezdirirlerdi. İnsanların dikkatlerini çekerlerdi. Halk bunları gördü. Ve

2 0 0

İran evliyâsından Ebû Bekr Tamistânî hazretleri, 951'de Nişâbur'da vefât etti. Dâima insanlara faydalı olurdu. Sıkıntısını giderirdi herkesin. Zîra kula hizmeti, 'ibâdet' biliyordu. Kendi menfaatini düşünmezdi. Hanımı, bu hâli görüyordu. Ve acıyordu kendisine. Nihâyet sordu bir gün: "Efendi, ne bu hâlin senin" "Ne olmuş hâlime" "Ne bileyim, nasıl s

4 0 0

Anadolu evliyâsından Mustafa Emîn Ağa, lokmasına çok dikkat ederdi. Helâlinden yerdi mutlaka. Bir gün kendini bilmez biri geldi. Aklı sıra imtihana yeltendi bu zâtı. Bu düşünce ile evine dâvet etti. Yemek ziyâfetine çağırdı. Gûya haram parayla hazırladığı yemeği yedirecekti ona. Emîn Ağa dâveti kabul etti. Ve gelip oturdu sofraya. Ev sâhibi iltifa

3 0 0

Anadolu velîlerinden Mustafa Emîn Ağa'nın bir talebesi vardı. Bir gün, izin aldı hocasından. Üç günlüğüne köyüne gitti. Ancak şeytan yanaştı bu gence. Vesvese verdi kendisine. O da, kandı şeytana. Ve kendi kendine; "Sahi ben, niçin bir hocaya tâbi olup da, tıkıldım şu medreseye" dedi: "İlim öğrenip de, ne yapacağım Köyüme gelmişken dönmeyeyim. Bur

3 0 0