Bugün bayram.

Kavuşturup erdirene hamdolsun.

Bu yazımda nostalji olsun diye 'nerede ah o eski bayramlar' demeyeceğim zira bayram boğazımızda adeta bir yumru, bayram içimizde bir acı zira bu bayram sabahının kutlandığı tüm coğrafyalarda kan ve gözyaşından gayri geriye kalmış tek bir şey yok.

Sadece Filistin değil tüm İslam beldelerinde kan ve gözyaşı var.

Oysa çok değil iki asır evvel bayramını bayram gibi kutlayan coğrafyaların insanlarıydık. Bize ısrarla orta çağ karanlığı diyerek sürekli giydirmeye çalıştıkları deli gömleğine elbette razı değiliz, evvelimiz bugünümüzden daha huzurlu ve mesut idi.

Şairin dediği gibi oldu:

Bize bir nazar oldu,

Cumamız pazar oldu.

Ne olduysa bize azar azar oldu.

Ne şöhretten hastayız ne de candan hastayız.

Ne ruhça ne vücutça ne de kandan hastayız. Avrupa'ya bir değil iki pencere açtık, Uzun yıllardan beri cereyandan hastayız.

Tam bu şekilde azar azar oldu ve son iki asırdır tespihin imamesi koptu, coğrafya tarumar edildi.

Sonra Yaşanan zulümler coğrafyamızla da sınırlı kalmadı ve tüm cihanı sardı.Şimdi el yordamı ile geçmişimizi bulmaya, el yordamı ile yolumuza revan olmaya gayret ediyoruz. El hak, aldığımız mesafe azımsanacak ve küçümsenecek gibi bir başarı değildir lakin gidecek çok yolumuz, aşılacak çok menzilimiz olduğu da hakikattir.

Biz bu menzilleri aşarken aştığımız menzillerin ne kadar idrakindeyiz açıkçası şüphelerim mevcut lakin karşımızda duran aklın iki bin yıllık hafızasını muhafaza ettiğini unutmayalım.

Dilerseniz bu konuyu İtalyan yazar Oriana Fallaci üzerinden izah edelim. Fallaci bir demecinde ısrarla 'Katolik bir ateist' olduğunu ısrarla vurgulayınca bunu açıklama gereği duyuyor ve şunları söylüyor: 'Bu toprakları (İtalya) vatan yapan en önemli amil Hıristiyanlıktır. Katolik kilisesi ve Katolik geleneklerinin yaşamadığı bir İtalya'nın İtalya olarak kalmayacağına iman ediyorum.'

Aynı İtalya'da bugün başbakanlık koltuğunda oturan Meloni ise ısrarla ve gururla 'Anneyim, Hıristiyan'ım, İtalyan'ım' diyor

Yıllarca 'Ramazan' kelimesine tahammülü olmayanların şeker bayramı diye lakırdılar etmelerinin sebebi işte tam burada gizli: Bu topraklara ait ne değer varsa yıkıp silmek.

Bunda son derece başarılı oldukları için birçok şeyi hala el yordamı ile bulma telaşındayız diyorum çünkü hafızamızı da yok ettiler.