Yalan dediğimiz dünya, eğer hakikatini anlarsak, hepimizin birbirimizden ayrılmak için bir araya geldiğimiz yerdir. Cenabı Allah, bizi dünyaya imtihan için göndermiştir. Annemizle, babamızla, eşimizle, çocuklarımızla veyahut en yakın akraba ve arkadaşlarımızla imtihan oluyoruz Bunları biliyoruz ve bunlarla ilgili imtihanlarda sabretmeyi genellikle başarıyoruz. Ama bir başka imtihan var ki o da kazandığımız paralarla olan imtihan Nasıl bir bakalım mı bu konuya.. Her gün işe giderken asıl gaye ve amacımız helalinden evimize bir lokma götürmekti. Ancak zaman içinde bu olay yerini aşırı hırs ve inat duygusuna bıraktı. "O onu giyiyor, o şu araba biniyor, o oraya tatile gidiyor" vb. diyerek hayatımızı hep bir hırs üzerine kuruverdik de haberimiz olmadı. Oysa hiç düşündük mü Bu dünyanın bir imtihan yeri ve geçici olduğunu Bu fani âlemde birbirimize kıskançlık yaparak hırsa bürüneceğimize birbirimize yardım etme ve sevmeyi hiç düşünmedik mi Amaçlarımız gayelerimiz hep bu dünya ile sınırlı oldu değil mi "Bir arabam olsa, bir evim olsa", "çocuğuma bir mal mülk yapayım" derken etrafımızı hiç göremedik farkında değil miyiz Etrafımızda neler yaşandı, kim öldü kim kaldı; kimin ne derdi vardı hiçbirinden haberdar olamadık. Varsa yoksa biz sanki hep bu dünyada olacakmışız gibi mal üstüne mal koyma sevdası ile yanıp tutuştuk. Öyle zamanlar geldi ki belki de kendimize aynada bakacak zamanımız dahi olmadı. Oysa hepimiz toprak altında hesap verirken kendimize bakmaya ve sorgulamaya çokça zamanımız olacak değil mi Hatta bu zaman o kadar çok olacak ki kendimiz dışında başka hiçbir şey ile ilgilenme ve uğraşma fırsatı bulamayacağız. Bu yüzden, "nedir bu hırs bu dünya için" diyorum. Kardeşi kardeşe kırdıran en yakın akrabalıkların arasının açılmasını sağlayan, ortaklıkları dostlukları bozan hırsa ne gerek var Geçici bir ömür için ne kalp kırmaya gerek var ne de birbirimizi üzmeye. Bizler sonsuz bir âlem zannettiğimiz bu dünyalık hırslarımızı kontrol edelim. Birbirimizle hep birlikte daha güçlü ve mutlu olduğumuzun farkına varlım. Hayat paylaştıkça güzeldir. Mustafa Terzi ŞİİR Köpekle eşek İki hayvanın üzerimizde çoktur hakkı, En mühimi biri köpek diğeri de eşek. Bu hayvanları oturup da biraz dinlesek, Eşek kadar olmayan adama dedin eşek. İt bile olamayan insana dedin köpek Köpekle eşek dile geldi, ağladılar pek. Bize verildi görev, etmedik hiç itiraz Allaha karşı gelmedik hiç, ne kış ne de yaz. Her asi olana bizim ismimizi koydunuz Bizim kadar olmayana