Kemalizmin 'Târih Tezi' ve 'Güneş-Dil Teorisi' hurâfeleri (95)

"Türk dilinin istiklâli de yirminci asrın ortasında Kaşgarîler devrine dönmek demek değildir. "Bir dilin milliyeti, sâdece kelimelerinde değil, onun rûhunda, husûsî âheng, üslûb ve edâsındadır" "Hem bir dilin milliyeti, sadece kelime unsurlarında değildir. Nitekim bir ferdin milliyeti de sadece damarlarındaki kanda değildir. Kan birliği, milliyet değil, şuur yaratır. Milletdaşlık ile ırkdaşlık ise, aynı bir şey değildir. Bir dilin, hattâ bir mimarî ve musikî eserinin milliyeti, ruh ve anlamında ve bunu haricîleştiren hususî âhenk, üslûp ve edasındadır. "Süleymaniye camiinin Türklüğü, inşa tarzındaki hususiyette, ahenk, üslûp ve edasındadır. Koca Sinan bir taraftan Bizans, bir taraftan Selçuk ve Arap mimarisinden aldığı ilham ve elemanları unsurları Türk sanat dehâsiyle yoğurup mezcetmiş ve bununla da Süleymaniye âbidesi vücude gelmiştir. "Türk musikisi de, Arap, İran, Kürd musiki nağmelerinden aldığı ilham ve elemanlar sayesinde Dede Efendiler gibi sanat dâhilerinde kemalini bulmuştur." (Ali Fuad Başgil, "Uydurma Dil Faciası -2-", Sebilürreşad, Ağustos 1948, c. 1, sy. 12, s. 182) Başgil: "Uydurma Dil Fâciası: 3.- 'Osmanlıca', Türkcedir ve onun birçok dilden istifâde etmiş olmasıyle ancak iftihâr ederiz!" Başka dil ve kültürlerden istifâde ederek kendini geliştirmemiş dil, iptidâî dil demekdir; Allâh'a şükür ki Türkcemiz öyle bir dil değildir; nasıl ki İslâm Kültürü ve Türk Dili mihrâkı etrâfında harmanlanmış birçok kavim Anadolu Milletini teşkîl etmişse, Türkce de, özünü, târihî şahsıyetini kaybetmeden birçok dille harmanlanmış, fevkalâde gelişmiş bir dil hâline gelmiştir; bununla iftihâr edemiyenler, kendilerini sorgulasınlar: "Türkçeye ihanet edenlerin başında gelenlerden biri, Cumhuriyette neşrettiği bir yazıda, 'Osmanlıcayı' yâni Türkçemizi Arapça, Farsça ve Türkçe kelimelerden mürekkep bir dildir diye tarif ediyor ve bununla gûya türkçeyi kötülüyordu. "Türkçemiz üç lisandan değil, altı yedi lisandan, Arapçadan ve Farsçadan başka (İtalyanca, Yunanca, Fransızca ve İngilizceden) mürekkeptir. Onun şirinliği ve zenginliği de buradan gelmektedir. Nitekim, İngilizce, Fransızca ve Almanca da, tıpkı Türkçemiz gibi, mürekkep birer dildir. Lisanların basiti, iptidaî olanıdır. Terakki terekküptedir. Türkce, bir "ırk dili" değil, büyük bir "millet dili"dir "Millet, aynı bir yer çevresi üstünde oturan, aynı bir iklim ve muhit şartları içinde yaşayan ve aynı bir tarih teknesinde hal ve hamur olan nesillerden mürekkep bir gönül ve mukadderat birliğidir. Bu birliğin konuşulan ve bilfiil yaşayan diline de 'millet dili' denir. Bu dil, ırk dili gibi, mezarında yalnız kol, bacak kemikleri kalmış bir mevtâ değil, canlı bir mevcut ve bir içtimaî uzviyettir. (Yeni İstanbul, 19.4.1967, s. 1) (https:www.gittigidiyor.comkoleksiyonyeni-istanbul-gazetesi-19-nisan-1967-halk-ali-fuat-basgil-i-eller-ustunde-goturdu-butun-istanbul_pdp_649794157; 3.1.2022) Cumhûr Reîsi seçilmesi Millet düşmanı ihtilâlciler tarafından engellenen AP Samsun Senatörü ve İstanbul Millet Vekîli Ord. Prof. Dr. Ali Fuad Başgil, 74 yaşındayken, 17 Nisan 1967'de İstanbul'da vefât etti ve Karacaahmed Mezarlığı'na defnedildi. Bir ömür boyu, Milletinin yükselmesi için çalıştı, bu uğurda, zaman zaman, Mütehakkim Zümrenin gadrine uğradı, çile çekdi. Milleti de ona vefâ gösterdi, cenâzesini, on binler hâlinde ve eller üstünde, kabrine götürdü. (Son Havadis, 19.4.1967, s. 1) Şu var ki Başgil'e hakîkî vefâ, onun, uğrunda en fazla mücâdele ettiği üç dâvâya (bilhassa bu üç dâvâya) sâhib çıkmak ve bunların (nefsimizden başlıyarak) Memleketimizde galebe çalması için mücâdele, mücâhede etmekdir: Müsbet İlim Zihniyeti, İnsan Hakları ve (Kemalist Totaliter Rejimin ve onun Uydurma Resmî Dilinin tasfiye edilerek) Târihî Türkcemizin tekrâr resmî dil yapılması... Ali Fuad Başgil'e ve bütün samîmî dâvâ arkadaşlarına, Cenâb-ı Allâh'tan, rahmet, mağfiret, büyük mükâfât niyâz ediyoruz. Hadsiz Osmanlı (binâenaleyh Türk ve Müslüman) düşmanlığı üzerine binâ edilmiş hurâfî bir târih ve alafranga bir dil "On beş senedenberi zedelenip tahrif edilmiş; yalnız millet dilimiz değil, hem de millet tarihimiz yanlış yollara saptırılmış, mânasız taassuplara ve yaraşmaz bir magalomaniye boğulmuştur. Acınalım ki, meslekî formasyondan ve ilmî kifayet ve faziletten mahrum eller tarafından, devrin 'Mührü Süleyman' sahiplerine daha iyi kulluk edebilme gayretile, millî varlığımızın dil ve tarih gibi iki ana temeli insafsızca sarsılmıştır. "Mevhum bir Osmanlılık ve Osmanlıca düşmanlığı ile gözleri kızaran iktidar sahiplerimiz, bu memleketin, ömrü asırlara yayılan millet dili gibi, millet tarihini de küçümsemiş, Türklüğün umduğu kurtuluş nurunu tarihten evvelki devirlerin zifirî karanlıkları içinde aramıştır. Ve genç nesle henüz birer tez halindeki faraziye ve tahminleri tarihî birer hususiyet diye okutmuş, Türkçe ile münasebeti olmıyan bir dili mekteplerde çocuklara