Bu değerlendirmemizin devâmında, ayrıca, aynı Cemâatten Talat Halman'ın Arsel'in yaptığı İslâm düşmanı neşriyâtı harâretle medh-ü-senâ eden iki makâlesi (Milliyet, 15.2.1988, s. 11 ve Milliyet, 15.3.1993, s. 17) ile Arsel'in, 24 Aralık 1995 Teşriî Seçimlerinden (21,38 rey ve 158 Millet Vekîliyle) birinci fırka olarak çıkan Refah Partisi'ne Hükûmeti kurma vazîfesi verilmemesi için devrin "Cumhûr Reîsi" Süleyman Demirel'e hitâben kaleme aldığı mektubu (Milliyet, 14.3.1996, s. 16) üzerinde durmuştuk. Arsel, Demirel'e mektubunda, mûtâd vechiyle, "Ortaçağ karanlıkları"ndan dem vurmakla da kalmıyor Memleketi ihtilâlle tehdîd ediyordu... (Yeni Söz, 4.1.2020465) Selânik Cemâatinin güzîdeler yetiştirmiş bir âilesi Nihal Atsız'ın, Osmanlıların ve umûmî olarak Türklerin târihteki büyük askerî muvaffakiyetlerinde Müslümanlığın müsbet têsîri olmadığını, bilakis bunları, Müslümanlığa (ki Arsel aynı mânâda "Şerîat" diyor; bu Zümrenin jargonunda, "İrticâ" ile değersizleştirerek kullandıkları- "Şerîat" tâbirleri, "İslâm" müterâdifidir) muhâlefet ederek elde ettikleri şeklindeki iddiâsına mesned ittihâz ettiği Prof. Dr. İlhan Arsel, en azından Müslümanlığı fikren yıkma gayretleri bakımından, her fırsatta tebcîl ettiği hemşehrîsi Mustafa Kemâl'in mükemmel bir halefidir ve Selânik Cemâatinin -sînesinden güzîdeler çıkaran- bir âilesine mensûbdur. Baba dedesi Selânikli Gümrük Mêmuru Ârif Efendi, babaannesi, yine Selânikli Hatîce Molla'dır. Selânikli Ârif Efendi, meslekdaşı Selânikli Ali Rızâ Efendi'nin ahbâbıydı. Ârif Efendi'nin torunu Nusret Arsel, İktisâd Prof. Dr. ve Gazete Muharriri Güngör Uras'a hâtıralarını anlatırken, hem âilesinin Selânikli menşêine, hem de bu ahbâblığa temâs ediyor: "Babam Mehmet Bey'in babası Arif Bey Selanikliydi. Eşi Hatice Hanım ile birlikte Selanik'te Ahmet Subaşı Mahallesi, Kavak Çeşmesi Sokağı'nda bir evde yaşarlarmış. Evlerinin biraz ilerisinde oturan Mustafa Kemal Paşa'nın annesi Zübeyde Hanım ve eşi gümrük memuru Ali Rıza Bey ile uzun yıllar dostluk etmişler." (Güngör Uras, "Olayların İçinden - Dr. Nusret Arsel'in Anıları", Milliyet, 2 Kasım 2012) Hattâ Âile, "Arsel" soy adını alırken Selânikli menşêlerini hassaten vurgulmak istemişler; soy adları, iki ismin harmanlanmasıyle meydana geliyormuş: Dedeleri "Ârif" in isminden "Ar-" ve "Selânikli"den "-sel"... (Bülent Şenocak'tan naklen) Selânikli Gümrük Mêmuru Ârif Efendi ile aynı Cemâtten Hatîce Molla'nın dört çocuğu oluyor; sırasıyle: - Yûsuf Arf (1884 - ); - Semiye (1893 ölümü 1984'ten evvel); - Mehmet Arif Arsel (1895 İzmir, 15.8.1984, Kokluca Mez.); - Aziz Arsev (1897 4.5.1974). Âilenin (Sadık Arf, Nedim Arsev gibi) bâzı ferdleriyle bizzât görüşerek 21 Kasım 2022 târihli Yenigün gazetesinde "Dünya Çapında Matematikçi Cahit Arf" başlıklı bir makâle kaleme alan Bülent Şenocak'ın, Mehmet Arsel'in âile hakkında mâlûmât veren bir yazısından naklettiğine nazaran: "Soyadı Kanunu çıktığında ağabeyim ile mektuplaşarak babamızın adı olan Arif'in 'Ar' ve Selanikli olduğumuzu belirtmek için 'sel' olarak Arsel soyadını almayı düşündük; ancak kardeşim Aziz sanatkâr olduğu için Arsev; ağabeyim de Arf olarak tescil ettirmiş. Bu suretle üç kardeş birbirinden ufak farklarla soyadı almış bulunduk." (Bülent Şenocak, "Dünya Çapında Matematikçi Cahit Arf", Yenigün, 21.11.2022, https:web.archive.orgweb20221121040640https:www.gazeteyenigun.com.trdunya-capinda-matematikci-cahit-arf; 27.3.2023) Mehmet Arsel, "Aziz, sanatkâr olduğu için Arsev" soy adını aldı diyor. Bu kelimedeki "ar", Fransızcada san'at mânâsına gelen "art" (telaffuzu. "âr")'dır. Mâlûm, Kemalist "Güneş-Dil Teorisi", bu kelimenin de, dünyâ dillerindeki sâir kültür kelimelerinin de "aslında Türkce" olduğunu iddiâ etmişti... Sabatay Sevi'yi (İzmir, 1.8.1626 Ülgen, Karadağ, 17.9.1676) şahsen tanımış ve mâcerâsını yakından tâkîb etmiş, İzmir'deki ecnebî tüccâr zümresinin hizmetinde bulunan Felemenk Protestan Râhibi Thomas Coenen tarafından têlîf edilip 1669'da, Amsterdam'da, Joannes van der Bergh Neşriyâthânesi tarafından, Yahûdilerin, Sabatay Sevi'nin Şahsında Boşa Çıkan Ümîdleri ismiyle, Levant Trading Company'nin idârecilerine münhasıran 24 nüsha olarak basılan, günümüze sâdece 4 nüshası ulaşan 14,6x9,3 cm 157 sayfalık bu fevkalâde nâdir kitabda, Sabatay'ın, -yukarıdaki- sağlığında yapılmış tek resmi ile mürîdi Gazze'li Nathan'ın da bir resmi