Rebî bin Haysem, gözünü haramlardan o derece korur ve etrafına bakınmazdı ki, bazıları onu kör zannetmişlerdir.

Rebî bin Haysem hazretleri Tâbiîn devrinde Kûfe'de yetişen büyük âlim ve velîlerdendir. Kûfe'de doğdu. 687 (H.68) senesinde Horasan'da Tûs şehrinde vefat etti. Abdullah ibni Mes'ud, Ebû Eyyûb el-Ensârî ve birçok Eshâb-ı kirâmdan "radıyallahü anhüm" hadîs-i şerîf rivâyetinde bulundu. Rebî bin Haysem kimseye bedduâ etmezdi. O, her şeyi Rabbinden bilir, O'ndan gelene sabreder, tevekkülünü bozmazdı. Bir gün namaz kılarken, yirmi bin dirhem değerindeki atının çalındığını gördü. Fakat ne namazı bozdu, ne de üzüldü. Yanında bulunanlar: "Nasıl oldu bu iş, yazık oldu atına!" diye kendisini teselli ediyorlardı. O ise; "Atın yularını çözerken çalan adamı görmüştüm" dedi. Onların; "O hâlde niçin mâni olmadınız" demeleri üzerine; "Atımdan daha sevimli olan bir şey ile, yâni namaz kılmakla meşguldüm. Onu kaçıramazdım" dedi. Adamlar hırsıza bedduâ etmeye başlayınca, Rebî; "Hayır, bedduâ etmeyin. Ben atımı ona hediye ettim. Sadakam olsun" dedi.
Rebî bin Haysem, gözünü haramlardan o derece korur ve etrafına bakınmazdı ki, bazıları onu kör zannetmişlerdir. Yirmi sene Abdullah ibni Mes'ud ile berâber bulundu. Hatta İbn-i Mes'ud'un "radıyallahü anh" câriyesi onu görünce; "Âmâ dostun geliyor" derdi. İbn-i Mes'ud "radıyallahü anh" da onun bu sözüne gülerdi. Çünkü onu içeri almak için kapıyı açtığı zaman gözlerini kapamış ve başını yere eğmiş görürdü. İbn-i Mes'ud ona bakınca; Hac sûresinin "Tevâzu ile yalvaranları müjdele!" meâlindeki 34. âyetini okur. "Vallahi Peygamber efendimiz seni görseydi sevinirdi" buyururdu.