Yazın başında bir hafta sonu erkenden boğaz kıyısına gitmiştik. Her zaman olduğu gibi etrafta yürüyen, koşan insanlar vardı. Bir elimde çay, diğerinde simitle gelene geçene biraz imrenerek baktım. Sonra dikkatimi bir şey çekti... Bazı insanlara yürümek ve koşmak çok yakışıyordu. Vücut hareketlerinden o kişinin yıllardır büyük bir disiplinle spor yaptığını anlayabiliyordum. Çünkü yılların alışkanlığıyla bütün vücut iş birliği hâlinde hareket ediyor; el, ayak, bacak koordinasyonu pürüzsüz ve estetik bir görüntü oluşturuyordu. Spor ayakkabının asfaltla temasında bile bir samimiyet vardı sanki.