Bir arkadaşım Covid'i atlattıktan sonra şöyle söylemişti; "Hastalık hafif geçti. Ama gelen telefonlar yüzünden birkaç kez gittim geldim." Sonra örnek olarak bir telefon konuşmasını anlattı. Sağlam adamı hasta yapacak diyalog şöyle; - Abi, sesin kesik kesik geliyor. İyisin değil mi - Öyle mi ya Öhö öhö. Ne bileyim. İyiyim aslında. - Nefesin gitmiş gibi. Kandaki oksijen seviyesini ölçen bir cihaz var. İstersen getireyim, bir bak. - Yok hocam, gerek yok. Sağ ol. - Tamam, bir ihtiyaç olursa sakın çekinme! Oksijen tüpü falan Hafta başında benim de testim pozitif çıkınca ister istemez aklıma bunlar geldi. Sonra da aklıma gelen başıma geldi. Testim ne zaman negatife döner bilmiyorum ama gelen aramalar sayesinde benim negatife dönmem çok uzun sürmedi. Bu hastalıktan dolayı binlerce insanı kaybettik. Tedavisi çok uzun süren ve olumsuz olarak etkilenen çok kişi oldu. Bu yüzden aslında bu hastalık üzerinden mizah yapmak istemezdim. Ama yazmasam da olmayacaktı. Kusura bakmayın artık. Bu illetten dolayı vefat edenlere Allahtan rahmet diliyorum. Hasta olanlara da Rabbim tez zamanda şifa ihsan eylesin. Âmin... Test sonucu pozitif çıkınca hemen hazırlıklar başladı. Önce vitaminleri alfabetik sıraya göre masanın üzerine dizdim. Çinko, demir, bakır ve bilumum takviye ilaçlarıyla ortalık şantiye alanına döndü. Omicron varyantı hafif geçiyor diye bayağı bir rahattım. Vitamin alacağız, bol sıvı tüketeceğiz, meyve sebze yiyeceğiz falan derken gelip geçecekti işte. Ama telefonlar başlayınca hastalığın seyri de değişmeye başladı. Önce Gaziantep'ten bir arkadaşım aradı. Telefon görüşmemize baştan sona ölüm teması hâkimdi. İlk gol de birinci dakikada geldi. "Bu aralar vakalar hafifledi diyorlar ama geçenlerde 11 tanıdığım aynı gün öldü." Bir şey demedim. Diyemedim yani. Sonra, "Eninde sonunda öleceğiz abi" diye devam etti. "Önemli olan iyi amellerle göçmek öbür tarafa" "Amenna" diye karşılık verdim. Telefonu kapatmadan önce de son nefeste imanın en büyük nimet olduğunu söyleyip, "Hiç kafaya takma hocam. İnşallah hafif atlatırsın" dedi. "İnşallah" dedim cılız bir sesle. Telefonu kapatınca hemen ateşimi ölçüp, biraz çinko takviyesi yaptım... Başka bir tanıdığım "Çoluk çocuk nasıl" diye sordu. "İyiler çok şükür. Küçük oğlan biraz ateşli sadece" dedim. Bir sessizlik oldu. Sonra arayan kişi, "Aman, çocuklara bir şey olmaz deyip tedaviyi ihmal etmeyin. Koronaya bağlı çocuk ölümleri bayağı çoğaldı" dedi... Başka bir arkadaşım aradı. Nefes nefeseydi. "Biraz önce duydum, çok üzüldüm" dedi taziye ses tonuyla. "İyi misin Evde misin" diye sordu. İyi olduğumu söyledim. "Sesin gitmiş" dedi. Bir şey söylemeye