"Bir gençlik! Anadolu kıtası büyüklüğündeki dava taşı! "Zaman bendedir ve mekân bana emanettir!" şuurunda bir gençlik... Dininin, dilinin, beyninin, ilminin, ırzının, evinin, kininin, öcünün davacısı bir gençlik Halka değil, Hakk'a inanan; meclisinin duvarında "Hâkimiyet Hakk'ındır" düsturuna hasret çeken, gerçek adâleti bu inanışta bulan ve hâlis hürriyeti Hakk'a kölelikte bulan bir gençlik... "Kim var..!" diye seslenilince, sağına ve soluna bakınmadan fert fert "Ben varım!" cevabını verici, her ferdi; "Benim olmadığım yerde, kimse yoktur..!" duygusuna sahip, bir dâva ahlâkını pırıldatıcı bir gençlik... Genç adam! Bundan böyle senden beklediğim manevî babanın tabutunu musalla taşına, Anadolu kıtası büyüklüğündeki dâva taşını da gediğine koymandır!!" Necip Fazıl'a ölüm yıldönümünde Beyazıt'ta kıldığım cenaze namazından sonra Eyüp Sultan'a kadar omuzlarımızda zor şartlarla kabrine