Okullara can suyu: Kütüphane

Geçtiğimiz çarşamba günü, Milli Eğitim Bakanı Mahmut Özer'in Albayrak Medya'yı ziyareti vesilesiyle yapılan toplantıya, yazar refiklerimle birlikte katıldım.Bakan Özer, toplantıda okullaşma, öğretmen, iç-hizmet eğitimleri vb. konulardaki sayısal bilgilerle birlikte, anaokulu projesi, yeni teftiş modeli, meslek liselerine kazandırılan teknik imkan ve üretim gücü ile okul kütüphaneleri hakkında bilgiler vermekle kalmadı, sosyal medyada köpürtülen konularla ilgili olarak da bizleri aydınlattı.Bakan Özer'in verdiği bilgilerle ve ele aldığı konuların hakikatlerine göre yaptığı kimi soyutlamalar bile tek başlarına uzun uzun yazmayı gerektirir. Örneğin, dışarısının (sokaktakinin) ahlakını düzeltme gayretkeşliğinin modernist bir yönsemeyle, ilgili fertlerin kendi ailelerindeki ahlaki sorunları baskılama, gizleme, en azından perdeleme teamülüne dönüşmesi hakkındaki soyutlaması tam da bu cümledendir.Mezkur bilgilerdeki söz konu çokluk ve yoğunluk nedeniyle ben sadece -onların içinden daha iyi bildiğimi sandığım- kütüphane konusu üzerinde -bazı şahsi tanıklarıma da yaslanarak- biraz durmak istiyorum:Geçtiğimiz yılın bu günlerinde, Kovid salgının hız kesmesini fırsat bilerek Akdeniz hattındaki dostlarımı, kardeşim Atilla Bayramoğlu'nun yardım ve refaketinde ziyarete gitmiştim.Fethiye'ye eriştiğimizde Atilla, kendisinin yetişmesinde büyük emeği olan ve şimdi burada lise müdürlüğü yapan bir öğretmenini ziyaret etmek istediğini söyledi. Devletle ve temsilcileriyle mesafeli olduğumu bildiğinden, diliyle dişi arasında, "Abi sen de gelsen, güzel bir insanla tanışmanıza vesile olurdum" deyince ona tabi oldum.Fethiye'de okullar kampusu olarak nitelenen yerdeki Fethiye Gülşen Gökçe Lisesi'ne gittik. Müdür Süleyman Gümüş Hoca ile tanıştım.Gümüş Hoca, bordrolu yani görevli bir öğretmen olmasının çok çok fevkinde, tüm zamanlarını, imkanlarını -aşağıda vereceğim örnekten de anlaşılacağı üzere- öğrencilerinin iyi yetişmelerine vakfetmiş biri olarak çıktı. Bu nedenle ilk tanışıklığımız, kendiliğinden bir gönül muhabbetine evriliverdi.Gümüş Hoca, spor okulu müdür olmasına rağmen, hatta belki de asıl bu nedenle okulda bir kütüphane kurmaya karar vermiş. Metruk alanlardan birini bu maksatla tanzim etmeye uğraşırken, makamlarını parlatmak için müdahil olacakları haberlerin peşinde koşan kimi yöneticilere hulus çakmadığı için kimi zorluklarla da karşılaşmasına rağmen, pes etmemiş; Fethiye esnafından nakdi değil, ayni yani malzeme desteği almak suretiyle gerekli fiziki alanı ve teknik donanımı oluşturmuş.Sıra gelmiş kitap teminine. Yayıncılık da yapan kamu kurum ve kuruluşlarına birer yazı yazarak, kitap talebinde bulunmuş. Bu birimlerin, yayınladıkları kallâvî kitapları, kapaklarını bile açıp bakmayacakları malum olan bürokratlara ulaştırma heyecanından kendisininki gibi elzem taleplere bakmalarının mümkün olmayacağını neren bilsin Gümüş Hoca, doğal olarak umutla beklemesine rağmen onlardan hiçbir cevap alamamış.Özel yayınevlerinden