Yıllar önce yakın çevremden iki aile arasında ileri boyutlara varacak derecede bir tartışma oldu. Amca-kardeş olan iki aile, kısa aralıklarla köyü terk edip farklı yerlere taşınmak zorunda kaldılar. Dargınlık sürüyordu. Öyle ki bir tavuğun ayağına bir taş değecek olsa birbirlerinden bilecekler Bunu takiben taraflardan birinin -olayın da müsebbiplerinden- büyük oğulları yıldırım çarpması sebebi vefat etti. Vefat edenin annesi, olayın da sıcaklığıyla, "Oğlum onlara biraz daha yakın bir yerde ölmüş olsaydı suçu onlara yıkardım" demişti. Ve zamanla her şeyi unuttular, eski akrabalıkları devam etti... Kehf suresinde, "Kullarımızdan bir kul" denilen zat ile Musa (a.s.) kıssası ibretlerle dolu. Kıssada Hz. Musa, gidip tanıştığı zata, bildiklerinden kendisine de öğretmesi için arkadaşlık teklif eder. O zat, Musa'ya, mahiyetini bilemediği hususlar sebebiyle buna katlanamayacağını bildirse de Musa (a.s.) ısrar eder ve beraber yola çıkarlar. "Bunun üzerine birlikte yürüdüler. Kıyıya ulaşıp gemiye bindikleri zaman o kul gemiyi deldi. Mûsâ, 'İçindekileri boğmak için mi onu deldin Gerçekten sen çok kötü bir iş yaptın!' dedi." O zat işine karışılmaması