Abdülkadir Ömür yaz kampı sırasında TRT Spor'a verdiği röportajda "Manchester City transferim içimde ukde kaldı" demişti. Pişmanlıktan ziyade Avrupa'da oynama hayalini anlatıyordu. O gün gitse Trabzon şehrinin çok on yıllarca beklediği şampiyonluğa imzasını atamayacaktı. Artık şampiyon bir futbolcu olarak, hayal kırıklığı ile kapadığı geçen sezonun ardından başarılı bir sezon ve sonrasında Avrupa'da futbol oynama hayali kurmuş belli ki. Dün meziyetlerini gösterebileceği bir pozisyonda başladı: Forvet arkası. Üstelik özgürlük verilmiş şekilde. Bu onun için en iyi rol. İyi de bir kırk beş dakika çıkardı. Topu rakip alana etkili ve çabuk taşıdı, Antalyaspor ceza sahası civarında gerektiğinde kilit paslarını attı. Onun arkasında Kourbelis, Bakasetas ile kurulan orta saha hem rakibin orta sahayı kolay geçmesine sebep oldu. Topun çabuk kazanılamaması da Abdülkadir'in başrolde olduğu hücum aksiyonlarının sayısını seyreltti. Neredeyse bir saatlik sürede golün ve tehlikeli atakların duran toptan gelmesinin sebebi buydu. Abdülkadir'in rolü değil. İkinci yarı Visca'nın yerine giren Bardhi orta saha merkezine yerleşince, Abdülkadir'e eskisi gibi sağ kanat sürgünü düştü ki, bu ocakta iyi olan bir aşçıyı soğuk bölümüne almakla eşdeğer bir etki bıraktı yine. Bakasetas ile Abdülkadir'i birlikte oynatmak için oyunculara yer aramaktansa, Bjelica'nın on numara pozisyonunda bir oyuncuya karar verip diğerini kulübeye çekmesi en doğrusu Trabzonspor