Birbirini tekzip eden ve esasen hiçbiri sistem bütünlüğüne sahip olmayan modellerden sonra ekonominin gelip dayandığı nokta iyi niyet, dilek ve temennilerden ibarettir. Çin modeli, Türkiye modeli, ihracat artırma modeli, Lira'yı değersizleştirme modeli derken elde kalan şey, adına model demenin imkansız olduğu Kur Korumalı Mevduat problemi oldu. Onun akıbeti hakkında hayırlı konuşan bir ekonomist de bulunmuyor. KKM atsan atılmaz, satsan satılmaz bir enstrüman ve en azından seçime kadar sonlandırılması imkansızdır. Çünkü, KKM biterse Türk Lirası'nın gideceği yer döviz, dövizin gideceği yer ise belli değilPeki, kötüleşen rakamların kaynağında yatan, göstergeleri yüzüne bakılmaz hale getiren temel tercihleri sorgulamanın bir anlamı var mı Herkes yoruldu Şimdiden sonra makulü anlatmak herhalde işe yaramayacak. Faiz sebep enflasyon sonuç, ısrarını tartışmayalım. Veya ihracat, vergi, döviz tedariki ve istihdam başta olmak üzere bütün yükü serbest piyasanın sırtına yüklerken serbest piyasa kurallarının birer birer aşındırılmasınıBüyük bir maliyet ve risk karşılığında oynaklık dengelendi ama kur yüksek yerde asılı kaldı. Enflasyon ise yüksekten yükseğe sıçrayıp ilerliyor. Denenip bir kenara kaldırılan modellerden birine göre ihracatı artırıp ithalatı azaltarak cari açığı kapatma planı vardı; o da işlemez oldu. Hesap birkaç ayda bozuldu; açık artmaya başladı. Merkez Bankası rezervleri ise en son -57 milyar Dolar seviyesindeydi. İddia o ki arka kapı işlemlerine döviz dayanmıyor. KMM'nin dövizi dengeleme enerjisi yeterli olmuyor demek.Rakamların hülasası ve özetin özeti, bugün ekonomi yönetiminin elinde kalan tek sermaye aşırı iyimserliktir.Elbette iyimserlik bir ekonomide gereken unsurlardan birisidir. Eğer ekonomi yabancı kaynağa mecbursa, üretim kapasitesi düşükse, işsizlik, faiz, kur ve enflasyon sorunu yaşıyorsa; bu durumda gerçekçi bir program uygulayıp toplumu ikna eden hükümetin iyimserliğe hakkı vardır. Popülizm yapılmıyorsa, güven veriliyorsa piyasa da ekonomi yönetimine bu krediyi tanıyacaktır. Yani, iktidar iki kere ikinin dört ettiği gerçeğine sadık kalıyorsa iyimser olmayı hak eder. Sonuç başarılı veya başarısız olabilir ama işin gereğini yapmak saygı da uyandırır. Ancak tercih edilen yol bu olmadı. Bazen