"Bitania'da beklenen seçimler yapılmış, Valdemir Potin'in zekice hamlesi sayesinde yine istibdat rejimi kazanmış ama iktidar koltuğuna eski müstebit değil, Potin'in son dakikada sahaya sürdüğü aday Velevki Takşak oturmuştu.Mikronezya'daki dünürü Muktedir Makropiç'in Betonit Saray'ına sığınan ex müstebit Mukteber Sisikovski, burnundan soluyordu. Kaybedeceği bir şey kalmayan despot cesaretiyle açtı turuncu telefonu, başladı Potin'e saydırmaya: "Sana 500 elmas verdim, hani beni..." diye başlamıştı ki ayıboğan makamdaşı sözünü kesti."Yahu bir dur! Sen ki haraç vermeyenleri kazığa geçiren efsane, Direkli Voyvoda'sın! Ben böyle müttefike kıyar mıyım Bekle gör, seni varaklı koltuğuna kavuşturacak hem de el üstünde taşıtıp oturtacağım!" Mukteber'in zaten başka çaresi yoktu. Beklemeye başladı.Bitania'nın başına çöreklenen yeni, genç ve yakışıklı müstebit Velevki Takşak, doğrusu koltuğa yakışıyordu. Ama Valdemir Potin'e sarsılmaz bir sadakatle bağlıydı, emanetin hakkını çok geçmeden teslim etti.Salt haraç vermeyenleri değil, sıkıldıkça verenleri de kazığa oturtuyor,