Emperyalist okyanusların ortasında boş bir ceviz kabuğu gibi yalpalayan yalnız ve çaresiz Mikronezya Adası'nın en büyük löpçülerinden biri, Mekruh Goethezillapopoviç'ti.Germania Adası'ndan Mikronezya'ya göçen atalarından yadigâr soyadı çok uzun olduğundan, herkes tarafından kısaca Götsil diye anılırdı.Yol iktidarının önemli bir yolsuzu olmasına karşın, takılan lakaba pes perdeden itirazları ve hatta Germania Adası'nda tuvalet kâğıdı rulosunu keşfeden Goethezilla'nın şerefli soyundan geldiğine ilişkin açıklaması hiçbir işe yaramamıştı.Lakabını yasaklatmak için Muktedir Makropiç'in huzuruna bile çıkmış, ne yazıktır ki ulu çobandan da "Ne yani, Götsil değil de Poposil mi diyelim" karşılığını alınca, şikâyetini yutup susmak zorunda kalmıştı. Ama Mekruh Goethezillapopoviç, kurnaz ve kindar bir Mikrondu.Hatta yaptığı talanın çapına bakılırsa, yolsuz Mikronların ağababası birkaç Makrondan biri sayılırdı. Mikronezya'nın kamu malını Yol iktidarından bile önce yağmaya başlamış, başlarda minik adaya Amerikan Kol dinini sokan Ağlakov Somurturski ve kumpanyasına biat etmiş; ülkenin dümenine Yol Partisi geçince, yollu ruhbanın ve yolcu halkın tanrısı Ol'a imanla saf değiştirmişti. Yol Partisi'nin aslında yolsuzluk çetesi, yollu ruhbanın da yolsuzlar ordusu olduğunu bildiğinden, tüm yetkili ve etkilileri iyi yemliyor, böylece yerini koruyordu. Ne var ki Muktedir Makropiç'in "Poposil" esprisinden beri kendini güvencede hissetmediği gibi, içerlemişti de... O günden öteye yollulara verdiği payları ve rüşvetçilerle yaptığı konuşmaları kayda almaya başladı. Üstelik elinde "malzeme" olduğunu saklamıyordu. İktidar, çok geçmeden Götsil'i bir tehdit olarak görmeye başladı. Mekruh Goethe... vb'nin başına bir iş gelmesi kaçınılmazdı. Ama Mekruh da hem kurnaz hem korkaktı. Kurnazdı: tehlikeyi görünce dış mihraklardan dinozor ithalatına başlamış; yolsuz medyada kaşık kadar adaya doldurduğu dinozorların sırtında, kolunu başını devasa Titanozor'ların ağzına sokarken fotoğraflarını yayımlatarak iktidara "sıkıysa gel" tadında sübliminal mesaj veriyordu. Korkaktı: kapıya eli sıkışsa, "Suikasta uğradım!" çığlıkları atıyordu.Bir gün yolsuz medyada Götsil'in gerçekten kolu bacağı