ADANA- Türk sinemasının altın çağı hiç kuşkusuz 1950 ile 1970 yılları arasındaki döneme rastlar...
Yılda bazen 200 ile 300 arasında film çekilen o dönemler televizyonun etkisinin henüz yaygınlaşmadığı yıllardı...
1980'e doğru gidilirken sinemada tükenişi, kıskacı ve yozlaşmayı da başlatan seks furyası sadece sektörü değil, sinema emekçilerini de vururken, üretim yoğunluğu ve ortaya çıkan oyuncular açısından "altın çağ" diye bilinen o dönemde ciddi sarsıntılar geçirdi...

Oysa Türk Sineması 1960'ların başından itibaren öylesine etkili olmaya başlamıştı ki, sektördeki firmalar, yönetmenler ve oyuncular arasındaki rekabet hem "yedinci sanat"ı Anadolu'ya sevdirmiş, hem de toplumun sosyalleşmesi ve aydınlanmasına büyük katkılar sağlamıştı...
Bu katkıların daha güçlü hissedilmesi için hiç kuşkusuz film festivalleri de büyük olanaklar yaratmış, sektörün hem desteklenmesi, hem de canlanmasında öncü rol üstlenmişti...
Başta Adana Altın Koza ve Antalya Altın Portakal olmak üzere, bazı irili ufaklı festivaller de sinema sektörünün ayakta durması için önayak olmaya çalışsa da, aradan geçen 60 yıl, iletişim çağında dijitalleşen dünyanın etkileriyle sinemada ciddi bir değişimi de dayattı...
İşte bu değişim sadece ortaya çıkan oyuncular ve üretilen filmler açısından değil, sinema sanatının hangi amaçla, nasıl ve ne tür yöntemlerle yansıtılacağı konusundaki farklı tartışmalara da yol açtı...
Ve bu tartışmalar Yeşilçam ile yeni sinemacılar olarak bilinen (birbirinden kopuk ve belki de habersiz) dönemler arasında hem konu, hem anlatım, hem bakış açısı, hem senaryo, hem de üretim yöntemleri açısından da ortaya çıkan bir uçurumu büyütmeye devam ediyor..
Sektör "Kuyu"da, seyirci "Ağıt"ta!!!
Adana Altın Koza Film Festivali bir sinema kulübünün girişimiyle başlasa da, sektörü festivallere zorlayan asıl gerekçe hem film dağıtım bölgesi, hem de üretenler bakımından etkili bir coğrafya olmasından kaynaklanıyor...
Çünkü yazarı-çizeri, şarkıcısı-türkücüsü, romancısı-öykücüsü, tiyatro ile sinema oyuncuları ve sinema salonlarıyla bir derya olan Adana, Altın Koza'yı var eden asıl üretim ortamıydı...
Zaman zaman kesintiye uğramış olsa da, Altın Koza son yıllarda aralıksız devam ettiriliyor...
Peki; bir zamanlar bereketli toprakların geçim kaynağı olan pamuğun kozasını simge olarak seçen festival, sektörün ayakta durması için büyük bütçelerle çabasını sürdürse de, Yeşilçam'dan yeni sinemacılığa evrilen yozlaşmış süreçte sinemacılar beklentileri hak ettiği ölçüde karşılayabiliyor mu..
Birinci Altın Koza Film Şenliği 15-22 Mayıs 1969 tarihleri arasında gerçekleştirilmişti...
Romancı ve senaryo yazarı Kemal Tahir'in başkanlığında toplanan ilk Altın Koza'yı Metin Erksan, "Kuyu" filmi ile En İyi Yönetmen ve En İyi Film dallarında kazanırken, Fatma Girik, "Ezo Gelin" ile En İyi Kadın Oyuncu, Yılmaz Güney ise "Seyyit Han" ile En İyi Erkek Oyuncu ödüllerine sahip olan ilk Altın Kozalı sanatçılar olmuştu...
Sağlam senaryoları, çarpıcı oyunculukları ve dikkat çeken kurgularıyla toplumsal sinemanın ürünlerini destekleyen Altın Koza Film Şenliği'nin 1970'deki ikincisinde "Boş Beşik" gibi önemli bir yapıt Fatma Girik'e "En İyi Kadın Oyuncu" ödülünü kazandırırken, Türk sinemasının en önemli yapıtlarından olan "Umut" adlı film de Yılmaz Güney'e birincilik ödülü getirmişti...
Yılmaz Güney'e, 3. Altın Koza Film Şenliği'nde birinciliği kazandıran "Ağıt" da Türk sinemasına toplumsal gerçekçilik ve Anadolu insanının sosyo ekonomik çarpıklıklar içindeki mücadelesine en keskin ve en çarpıcı biçimde ayna tuttuğu için sektörün başyapıtlarındandı...
Aynı yıl yine Fatma Girik'e En İyi Kadın Oyuncu ödülünü kazandıran "Acı" filmi de Türk sinemasının hafızasında yer etmişti...

Festival var da, iyi film nerede..
Peki; Türk sineması hem Anadolu'da, hem yurt dışında toplumsal sanatın çarpıcı örnekleriyle, "Kuyu"dan