Evlât yetiştirme meselemiz (6)

S: Çocuklarımızı toplum hayatına nasıl kazandırabilirizC: Öncelikle, en mühim vazife aileye ve ebeveynlere düşüyor. Çocuğun isminden, giyiminden, beslenmesine kadar, her meselesini önemsemeli, onlarla yakından ilgilenmeli ve fakat hiçbiri için baskı yöntemini kullanmamalı, herhangi bir dayatmada bulunmamalı. Çocuğun ikinci derecede etkilendiği yer, okul-mektep çatısının altıdır. Burda, imkânlar ölçüsünde bilgi ve uygulama noktasında en ideal olanı tercih etmeli ki, çocuk severek ve isteyerek okuluna gidip gelsin. Fazlaca "ödevci" olan eğitim modelleri medeni dünyada terk ediliyor. Onun yerine, oyunlarla ve eğlendirmek sûretiyle bir şeyler öğretilmeye çalışılıyor. Unutmayalım, çocuk dersten sonra ayrıca ödevle uğraşmak istemez. Oynamak ve çocukluğunu yaşamak, yaşıtlarıyla eğlenmek ister. Şunu da ifade edelim ki, çocuğa fazladan ev ödevini yükleyen sistemler, not ortalamasını yükseltse bile, sosyal hayatta, iş ve meslek hayatında ve nihayet toplum içinde kişinin sosyal becerisini düşürmüş oluyor. Çocuklarla ebeveynleri Allah'ın her günü ödev yüzden karşı karşıya getirmesi de cabası. Demek, aşırı ödevcilik fıtrata aykırı ki, daimî bir çatışmaya sebebiyet veriyor. Sevgili ebeveynler! Şunu bir eğitimci-öğretmen olarak da söylüyorum ki: Ödev yapması için çocuğunuza lütfen baskı yapmayın. Bunun hiçbir faydası yoktur. Zararı ise çoktur. Ödev için çocuğa yüklenmek yerine, gerekirse gidip öğretmeni ile görüşün-danışın. Ailecek çektiğiniz sıkıntıları da aktararak bir orta yolda buluşmaya, uzlaşmaya çalışın. Misâl: Kitap okutup özetini (yazdırmak değil) anlattırmak gibi... Finalde, hep birlikte günlük sıkıntı ve stresten kurtulun. S: Çocuklarımızı zararlı şeylerden, kötü alışkanlıklardan, kötü arkadaş çevresi edinmekten nasıl muhafaza edebiliriz C: Çocuğumuzun beslenmesini, eğitimini, sağlığını ve ileride bir meslek erbabı olmasını düşündüğümüz gibi, onun arkadaş çevresini de düşünmek durumundayız. İnsan sosyal bir varlıktır. Sosyal çevre olmadan, arkadaş çevresi olmadan, bir insan normal bir hayatı yaşayamaz. Çocuğun arkadaş çevresi edinmesine ancak yardımcı olabiliriz. Daha ileriye gidemeyiz. Emir ve direktif ile onu arkadaş seçimine zorlayamayız. Çocuğun teşebbüs gücü, muhakeme kabiliyeti, hür iradesi gelişmez o zaman. Nasıl ve kimi arkadaş edinmesini istiyorsak, bunun için ona bazı ölçüleri, kıstasları izahlı şekilde vermek durumundayız. İyi ve ahlâklı arkadaş bulduğunda da, ona destek çıkmak, aferinle ödüllendirmek lâzım. Başka türlü hareket, onu gizliden de olsa aykırı başka taraflara sevk edebilir. S: İdeal insan yetiştirmeye yönelik uygulanabilir bir planımız, programımız var mı Varsa şayet, nedir ve nasıl işliyor C: Bu konuda büsbütün boşlukta