Uzun boylu bir hazırlığa, bir planlamaya dayanmıyor olsa da bölücü terör örgütünün silah bırakmasını öngören bugünkü siyasi girişimi bir fırsat olarak değerlendirmek ve başarılı olmasını dilemek durumundayız. Bu arada ortak geleceğimizi ilgilendiren bu konuda iktidar ağzıyla tekrarlanan sloganik ifadelerle yetinmeyip farklı görüşlere ve eleştirel yaklaşımlara da açık olmak gerekir. Barika-i hakika müsademe-i efkardan doğar

Dolayısıyla bu hususta kuşku, kaygı, tereddüt belirtmek, yol haritasını sorgulamak, bardağın boş tarafını göstermeye kalkışmak "Yoksa sen barış istemiyor musun, terörün sona ermesine karşı mısın, akan kan durmasın mı" şeklindeki tepkilere yol açmamalı.

Ayrıca gerçekçi olmak lazım. Aşırı ümitlere kapılıp sonradan hayal kırıklığı yaşamamak lazım. Olmasını arzu ettiğimiz değil, olabilecekler üzerinde hesap yapmamız lazım.

Daha önce de çözüm süreci denemeleri yapıldı, daha önce de Öcalan PKK'ya silah bırakın çağrısı yaptı, daha önce de PKK ateşkes ilan etti Sonra her seferinde her şey yeniden eski haline dönmedi mi Üstelik daha öncekiler planlı programlı ve büyük ölçüde karşılıklı uzlaşmaya dayanan girişimlerdi. Bu seferkinin sonuca ulaşması için fazladan ne yapılması gerekir diye düşünüyor muyuz

Bahçeli'nin en başta söylediği şekilde yalnızca "Öcalan'ın örgütü feshetmesi ve karşılığında umut hakkından yararlandırılması" yeterli mi bu sürecin başarılı olması için Terör örgütü kendini feshedince terörü besleyen bataklık da kurutulmuş olacak mı

PKK ve DEM Parti cenahı açıkça "Yetmez, bunun için hukuki güvence lazım" diyor. Hukuki güvence dedikleri, üniter milli devlet yapısının dayanağı olan anayasal vatandaşlık tanımındaki Türk adlandırmasının kaldırılması. Biraz gerçekçi olalım, milletin adından vaz geçmeyi gerektiren bir "çözüm"ü kim kabul eder Millet kabul etmeyeceğine göre hangi siyasetçi buna evet der

Bunu AK Parti'nin Meclisteki DEM Parti grubunun oylarıyla erken seçim kararı alıp Erdoğan'ı aday yapma niyetiyle açıklayanlar görüyoruz. İktidar partisinin bu formülle sandığa gitmeyi tercih edeceğini düşünmek akla mantığa uygun mu O sandıkta neyin oylanacağını bilmez mi bir siyasetçi

Bu bir yana, "Türk sözünde etnik kimliğe de referans var" diye milletin ortak adından vaz geçmek ne kadar mantıklı Ona bakarsanız aynı durum Türkiye isminde de var. Onu da mı değiştireceğiz Bunun sonu var mı Hem neredeyse bütün ülkelerde aynı "problem" yok mu Fransız, İngiliz, Alman, İtalyan milletleri taşıdıkları isimdeki "etnik referans" yüzünden başka adlandırmalar mı arıyorlar kendilerine Yoksa ortak tarihlerinin oluşturduğu ortak kültüre ve anayasal eşit vatandaşlığa dayalı modern millet anlayışını güçlendirmek ve ayakta tutmak için mi çabalıyorlar

Biz niye öyle yapmıyoruz Niye işin kolayı varken zorun peşine takılmaya heves ediyoruz Neden birleşmeye değil, ayrışmaya temayül gösteriyoruz Gerçek anlamda modern bir toplum, modern bir millet olamadığımız için mi

Bir türlü kabilecilik aşamasından ileri gidemediğimiz için mi Soyla belirlenen küçük grup aidiyetlerini aşıp geniş kültür zemininin ve hukukun birleştirdiği bir toplum olamadığımız için mi

Eğer bizim "gerçek sorunumuz" buysa çözüm süreçleriyle, Kürt açılımlarıyla çözülmesi mümkün olmayan bir sorundan söz ediyoruz demektir. Hatta çözdükçe dolaşacak bir sorun yumağından söz ediyoruz.

Kendimizi kandırmayalım, entelektüel zemini ve teorik çerçevesi olmayan anlık bir siyasi hamleyle en önemli toplumsal sorunlarımızdan birini çözemeyiz. Terör örgütünün terminolojisinden ödünç aldığımız kavramları kullanarak terörü yenemeyiz.

Kendimizi kandırmayalım, Türkiye'de Kürt sorununun çözülmesi mevcut kimlik anlayışı çerçevesinde mümkün değildir. Bu ülkede Türk adını benimsemiş olan millet çoğunluğu bu adlandırmayı muhtelif etnik kimlikleri de kapsayan hem siyasi hem de kültürel bir üst kimlik olarak kabul etmiyorsa etnik ayrılıkçılık eğilimleri durdurulamaz. Ahalinin böyle bir anlayış seviyesine ulaşması için ise toplumun seçkinlerinin rehberliğine ihtiyaç vardır ama siyasetçiler, gazeteciler, aydınlar, sanatçılar, akademisyenler vs. gibi halka yol göstereceğini umduğumuz kesimde de bu manada gelişkin bir zihniyet hakim değil.

Mesela siyasetçilerimiz "Türkler ve Kürtler etle tırnak gibidir"