2020 yılının ilk ayları unutulacak gibi değildi, hatırlıyorsunuzdur. Çin'den bir aydır çok acayip bilgiler geliyordu; bilimkurgu filmlerinden cımbızlanmış sahneleri andırıyordu sosyal medyaya aktarılan görüntüler... Bill Gates ve arkadaşları hariç herkes şaşkındı... Hükümetler sanki 2018'den beri böyle bir karantina dönemini bekliyorlardı ama gücünü ve etkisini hafife almışlardı. Çin dışındaki ülkeler bir karar vermek zorundaydı. Biz, Vuhan'daki vatandaşlarımızı tahliye etmiş ve 3 Şubat'ta Çin'den gelen uçuşları durdurmuştuk. Mart başında İtalya sarsılmaya başladı. (Nedenini İtalyanlar hâlâ anlayabilmiş değil!) Artık gözümüz Almanya ve İngiltere'nin üzerindeydi. Derken... 18 Mart'ta Merkel darmadağın bir yüz, müthiş kaygılı bir ses tonuyla TV'ye çıkıp dedi ki: "2. Dünya Savaşı'ndan beri görüp yaşamadığımız bir durumla karşı karşıyayız. Milyonlarca insan virüsten etkilenecek. Çare bulununcaya kadar sıkı önlemlere uyarak beklemeye mecburuz." Sonrası malum... Bir aydır Çin'den benzer görüntüler geliyor. Astronot kıyafetli adamları geçtim, bu hafta gelen haberlere tıpkı Şubat ve Mart 2022'deki gibi morglar ve mezarlıklar önündeki izdiham görüntüleri de eklendi. Ama dünyada tık yok! Niye diye sormuyor musunuz O zamanki görüntüler gerçekti de şimdikiler yapay mı İzlenen salgın politikalarının yanlışlığı devletlerin kafasına ancak şimdi mi dank etti Panik ortamının, ona sebep olan virüsten daha yıkıcı sonuçlara yol açtığını global enflasyon ve kıtlıkla anladık