Her fırsatta Kelime-i tevhid söylemelidir. Eğer iman bozuksa, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiğine uygun değilse ibadetlerin faydası olmaz, imanla ölmek çok zor olur!

Allahü teâlâ bir hadis-i kudsîdebuyurdu ki:(Ben gizli bir hazineydim, bilinmek için mahlûkatı yarattım.)Bunun için herkesin,(Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah)diyerek, Allaha ve Peygamberine iman etmesini, onlarıtanımasını istedi. Bu, Müslüman olmanın ilk şartı kabul edildi. Söylemesi pek kolay, değeri ise çok yüksektir. Çok kıymetli, paha biçilmez bir sözdür ki, ona yapışan selâmete kavuşmuş ve azaptan korunmuş olur.

Hazret-i Ali "radıyallahü anh", Peygamber Efendimizin şöyle haber verdiğini bildiriyor: "Cebrail, bana gelip yüce Allah'ın şöyle buyurduğunu anlattı:[Lâ ilâhe illallah]benim kalemdir. Bunu söyleyen kimse kaleme girmiş olur. Oraya giren de azâbımdan emin olur."

Dünyadan ayrılırken son nefesinde"Lâ ilahe illallah"diyen ve bu iman üzere ölen kimse, Cennete girer. Nefis, yoldan çıkıp, inada başlarsa, bu kelimeyi söyleyerek îmanı tazelemelidir. Peygamberimiz "aleyhissalâtü vesselâm"(Lâ ilâhe illallah diyerek îmânınızı yenileyiniz!)buyurdu. Bunu her zaman söylemek lâzımdır. Çünkü, nefs-i emmâre, her zaman pistir. Bu güzel tevhîd kelimesinin fazîletlerini, şu hadîs-i şerîf bildiriyor: (Yerleri ve gökleri, terazinin bir kefesine koysalar, bu kelime-i tevhidi de ikinci kefesine koysalar, bu kelimenin bulunduğu kefe, elbette ağır gelir.)[Mektubât m.52]

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:

(İnsanlar[lâ ilahe illallah]diyene kadar onlarla savaşmakla emrolundum. Bunu dedikleri zaman kanlarını benden korumuş olurlar.)

(Son sözü[Lâ ilâhe illallah]olanın, ruhu kolay çıkar ve o söz kıyamette ona nur olur.)

İmanı olanı ateş yakmaz. Çünkü Kelime-i tevhid onu korur. Asırlarca, imansızlar bu kelimeyi söylememek için öldüler, Cehenneme gittiler. Müslümanlar da bu kelimeyi söyletmek için şehit oldular, Cennete gittiler. Fark sadece budur, yani bir Kelime-i şehadet hakkı bâtıldan ayırıyor. Asırlardır Müslümanlarla kâfirler arasındaki savaşların sebebi sadece budur...Allahü teâlâya hamd olsun ki, bu Kelime-i tevhide inanmayı ve onu söylemeyi bize nasip etmiş. Mesela Peygamber Efendimizi gördükleri hâlde, Ebu Cehil, Ebû Leheb, Kelime-i tevhidi söylemedi. Ama Hazret-i Ebû Bekir ve diğer Eshab-ı kiram söyledi. Bu iş şaka değildir. Cennet ve Cehennem söz konusudur. Söyleyen Cennete, söylemeyen Cehenneme gider. Onun için her fırsatta Kelime-i tevhid söylemelidir. Eğer iman bozuksa, Ehl-i sünnet âlimlerinin bildirdiğine uygun değilse ibadetlerin faydası olmaz, imanla ölmek çok zor olur.