Rusya'nın en güçlü yanı ordusu, en zayıf yanı da ekonomisidir dedik yıllarca. Veya belki de ordusunu doğrudan bir testte görmediğimiz için bu kanaat doğru gibi göründü. Uzun yıllar boyunca Rusya'nın sahip olduğu askeri kapasitenin önemini kimse inkâr edemez. Hatta son yıllarda Rusya, çeşitli yüksek teknoloji silah tanıtımları da yapıyordu. Hipersonik füzeler bunların başında geliyordu. Ancak savaş gösterdi ki, bahsi geçen teknolojik silahların sayısı çok kısıtlıymış ve o kadar da üstün teknoloji değilmiş. Rus ordusu hâlâ bildiğimiz gibiymiş. Ağır silahlara ve füze sistemlerine dayanıyormuş. Füzeler adresini bulmakta güçlük çekiyormuş. Rus ordusunun temel yapısı neredeyse İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana hiç değişmemiş. O zaman da ateş gücüne dayanıyordu bugün de. Diyelim ki, Soğuk Savaş'ın kendine göre şartları vardı ve iki süper güçten biri olan Sovyet Rusya, bu tür bir hantal silah sistemine dayanmak durumunda kaldı. Soğuk Savaş'ın ardından ise yeni gelişmelere ayak uydurduğu varsayılıyordu ama bu varsayım doğru çıkmadı. Rus ordusu, Sovyet mirasın üstüne pek ekleme yapamamış. Ordu böyle olunca insan Rusya adına ekonomik açıdan çok daha karamsar olabilir. Ekonomide Rusya'nın kırılganlıklarının zaten farkındaydık. Ekonomi biraz daha şeffaf bir zemin olduğundan Rusya'nın askeri zayıflığı görülmese de ekonomik zayıflığı görülebiliyordu. Rus ekonomisi aslında bir üretim ekonomisi değil. Enerji kaynaklarına büyük oranda bağımlı. Bunun dışında dünya sattığı şeyler, tahıl ve hammaddeden ibaret. Bu bakımdan hep bu sektörlere bağımlı olmuştu. Batı bunun farkındaydı ve Rusya'nın bu şartlar