Ukrayna Savaşı esnasında Batı'da doğan duygusal tepkilerin NATO'da birlik ve beraberliği artıracağı düşünülüyor. İsveç ve Finlandiya'nın üyelik başvurusu gündemde. NATO için bu yeni bir genişleme daha demek. Birileri de bayram ediyor. Bunu birlik ve beraberlik görüntüsü sanıyor. NATO'nun güçlendiğini söyleyenler bile var. Halbuki Soğuk Savaş'ın ardından yapılan genişlemelerin NATO'ya ve müttefiklerine neredeyse hiçbir katkısı olmadı. Aksine yeni maliyetlere neden oldu. NATO'nun savunma sorumluluğunu gereksizce genişletti. Bu da pek farklı olmayacak. Soğuk Savaş sonrası liberal saldırganlık NATO'yu ideolojik dünyasının bir aracı haline getirdi. NATO gibi bir askeri ittifak demokratikleşmenin, serbest piyasanın, küreselleşmenin yayılmasını sağlamak için kullanıldı. Doğu Avrupa ülkelerinin NATO güvenliğine hiçbir katkısı olmadı. Aksine NATO'ya yeni sorumluluklar yükledi. İsveç ve Finlandiya'nın Doğu Avrupa ülkelerinden farklı olarak NATO'ya ekonomik, askeri ve jeopolitik katkılarının daha fazla olacağını söyleyenler var. Ancak bu iddiaların hiçbiri yeterli kanıt sunamıyor. Bu ülkelerin askeri ve ekonomik katkısı devede kulaktır. Kuzey kanadındaki jeopolitik katkısı da Baltık ülkeleri veya Norveç tarafından sağlanamayacak kadar kıymetli de değildir. Aslına bakarsanız NATO genişlemesi yeniden duygusal tepkilere kurban ediliyor. Ne var bunda diyemezsiniz. Öyle değil! NATO ideolojik bir işbirliği örgütü değildir. NATO bir savunma ittifakı bile değildir. NATO her şeyden önce bir caydırıcılık ittifakıdır. Eğer NATO'nun caydırıcılığını çökertirseniz NATO'dan geriye hiçbir şey kalmaz. Caydırıcılığı sürdürmenin yolu da basitlik ve kredibiliteden