Bu başlığı atıyorum zihniyeti cücük kadar kalmış muhalefetin cüceliği de arşivlerde yerini alsın diye. Türkiye öyle ihtişamlı zaferlerin kalesini taçlandırıyor ki günlerdir manda yoğurduna takılanlar yayık ayranı oldu. Muhalefetin malzeme kıtlığından tecessüs deryasına dalışı, kapı önünde yal tabağını dili dışarda bekleyen çakal seviyesine tırmanışı, acizliklerine tur bindirmiş. Gündemde tutamadıkları yayvan masalarına mı yansınlar, hedefe koyup defalarca ıskalamaktan pert oluşlarına mı yansınlar, gürüldeyen çağlayan bir Türkiye karşısında su kaynatan, parçası Almanya'dan beklenen vuruk araba gibi savruluşlarına mı yansınlar. Yanma sebeplerinde çeşit çok lakin hüsran standart. Kılıçdaroğlu Erdoğan'a cesaret telkin ediyor... Muhalefet kendi içlerinde cereyan eden rutin beyin yanıklarına manda yoğurdunu sürüp rahatlıyor. Düşünün 15 Temmuz gecesi korkudan neredeyse oturduğu koltuğun kırlentini yiyecek olan KK, terliğin yanında anahtarlık gibi kalan KK, kahvesinin ona köpürmesinden bile korkan KK, Erdoğan'a cesaretli olması gerektiğini söylüyor .Erdoğan'la ilk karşılaşmasında nefesi içeride kalmış sünnet düğünü balonuna dönen KK bu işte. O bakışları unutmak için hafıza kartı olmak gerek, bu mümkün ki kart bir hafızanın unutamayacağı hiçbir güzellik yoktur. Hele ki işlerine gelmiyorsa diyeceğim ama bunlar zaten işlerine gitmiyor. Tatile, kayağa, balığa gidip İstanbul'u uzaktan kumanda ediyorlar. Ve asıl final nerede sayın kefirciler. Kefirciler diyorum neden Ben normalde manda yoğurdunun bağırsakları rahatlattığını düşünürdüm lakin görüyorum ki bayağı rahatsız etmiş. Aynı çamurda pedal