Batı'nın Ukrayna'ya gaz verip sonra da yüzüstü bırakması bazılarını çok şaşırttı. Oysa bunu Macaristan'da da yapmışlardı, o zamanki Çekoslovakya'da da. Hatta daha gerilere de gidebiliriz... 1953 yılında Doğu Berlin'de işçiler ayaklandılar, büsbütün düşürülen ücretleri ve ağırlaştırılan çalışma saatlerini protesto için (evet, yanlış duymadınız, "işçi cennetinde" oluyordu bunlar), Amerikan askerleri Checkpoint Charlie'den seyretmekle yetindiler. Nasıl müdahale edebilirlerdi ki "Orası" Rusya'ya aitti! Hemen burunlarının dibi, Potsdamerplatz. 1956'da Macar ayaklanmasını alabildiğine kışkırttılar. Ve Kızılordu tanklarının ayaklanmayı ezmesini seyrettiler. Münih'ten yayın yapan CIA radyosu Radio Free Europe, yaygara ediyordu, o kadar. Macarlar son ana kadar Batı'nın gelip onları kurtarmasını bekledi. 1968'de Çekoslovakya'da aynı şey... Türk komünistleri, Rus işgaline "Sosyalizmin iç meselesidir" diyorlardı... Peki Ukrayna'ya saldırmak nerenin ne meselesidir acaba NATO, ancak kendi üyelerinden birine saldırı olursa devreye girer. Ama buna da pek güvenmeyiniz! Bizden istenen "Sovyet saldırısına 24 saat dayanmamızdı", o kadar. Türkiye, ilk feda edilecek ülkeydi. Hadi siz şimdi oylarınızı NATO'ya, pardon, Kılıçdaroğlu'na veriniz. BRAVO ÇOCUKLAR Ünleri kendilerinden menkul ünlü sanatçılarımız savaşa karşı çıkmışlar. Sevil Uyar, Zeynep Bastık, Derya Uluğ, Mine Tugay, Selen Görgüzel, Tan Taşçı, Esra Özmen, Nur Fettahoğlu... Kim bunlar yahu Böylece magazin gazetesine bunların resimlerini şöyle topluca basma fırsatı çıkıyor. Daha da ünlü Funda Arar, Doğa Rutkay, Nilgün Belgün (kız sen hayatta mısın), Semiramis Pekkan, Işın Karaca,