2017 yılında Afganistan'da kadın hakları savunucuları 'Benim Adım Nerede' kampanyası başlatmıştı.Afganistan'da kadınların adları resmi belgelerde yer almıyor ve kamusal alanlarda uygunsuz ve hakaret olarak görüldüğü için dile getirilmiyor. Afgan kadınları ancak bir erkeğin annesi, bir babanın kızı, bir ağabeyin kız kardeşi ya da ablası olarak erkek isimleri üstünden anılıyor. Bir Afgan kadınının evlenirken düğün davetiyesinde adı geçmiyor. Bir erkeğin kızı, başka bir erkeğin müstakbel karısı olarak tanımlanıyor. Kendi çocuğunu doğurduktan sonra o çocuğun doğum belgesine adı yazılmıyor. Okulda, evde, markette başka bir erkeğin adıyla çağrılıyor, ona bir erkeğin ismi üstünden hitap ediliyor.Ölünce mezar taşına ismi yazılmıyor, öldükten sonra bile kimliği olmuyor. Kendi adlarına sahip çıkmak isteyen kadınların sosyal medyada başlattığı bu akım belki de Afganistan için ümidin henüz tükenmediği bir döneme işaret ediyordu. Bugün Afganistan, kadınların toptan yok edilmek üzere olduğu dipsiz bir karanlığın başlangıcında. ABD öncülüğündeki Batılı güçlerin ülkeden apar topar çekilmesinin ardından Ağustos 2021'de yönetimi ele geçiren Taliban, yeni bir kararla kadınların tüm özel ve devlet üniversitelerinde eğitim almasını yasakladı.Derslerine gitmeye çalışan binlerce kadın öğrenci kampüs kapılarında silahlı Taliban militanları tarafından engellendi. Taliban daha önce ülke genelinde kızların ortaokula ve liseye gitmesini yasaklamıştı. Taliban son aylarda kadınların parklara, spor salonlarına ve hamamlara girişini yasaklayarak Batı'nın safça umduğu 'ılımlı' maskesini düşürmüştü. Ülkedeki kız çocukları ve kadınlar bu kararın ardından hayatlarının daha büyük yasaklara ve zorbalıklara gebe olduğunun haklı endişesi içinde. 1996-2001 yılların arasında Taliban yönetimi altında kadınların okuması, çalışması, erkek bir refakatçi olmadan evden çıkması, dışarıda tenini göstermesi, burkasız gezmesi, erkek bir doktora görünmesi, siyasete