İslâhiye'de üç gün önce 13 yaşındaki A.C.'nin doğum gününü kutlayan ailesi, üç gün sonra enkaz altında çocuklarını kurtarmaya çalışıyordu. Aile şanslıydı. Zira A.C.'ye ulaşılabildi. Ama binlerce çocuğumuz ve insanımız enkaz altında kaldı. Depremin yarattığı olumsuz sonuçları henüz tam anlamı ile konuşacak durumda bile değiliz. Çünkü toplumsal, sosyolojik, toplumsal psikolojik, mali ve siyasi sonuçlarının zamanla göreceğiz, tartışacağız. Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman, Gaziantep illerimizin valileri, AFAD müdürleri ve siyasi parti ayırt etmeksizin tüm belediye başkanları krizi yönetmekte aciz kaldılar. Maalesef organize olamadık. Türk tarihinin savaşlar, afetler tarihindeki en büyük kaybını yaşadık. Organize olamadık Halkımız büyük bir kargaşa ile kentlerin dışına çıkmaya çalışırken yollar tıkandı. Trafik tıkandı. Belediyelerin hizmet binaları ve daha da kötüsü itfaiye binaları çöktü, iletişim çöktü, GSM operatörlerimiz çöktü. Yetmedi Havalimanı pistleri çöktü! Yolları kar kapattı Asrın felaketine teslim olduk. Ülkemin dört bir yanından dayanışma yürekliliğini gösteren iş adamları, Sivil Toplum Kuruluşları (STK), bazı hayırsever yurttaşımızın destekleri bölgeye ilk yardımlar geldi. Bir kargaşa içinde de olsa yardımlar geldi. Sıfırıncı dakikadan itibaren olay yerinde organize olması gereken kurumlarımız ise Hatay, Kahramanmaraş, Adıyaman, Gaziantep illerindeki idarecilerin yetersizliği nedeniyle çöktü. Çocukluğumuzdan bu yana müteahhitler Türk filmlerinin bazı kötü karakterlerinden oldular. Mahalleli gençlerin yeşil sahasına çöken ve inşaat yapan, kızını fakir ama mahalleli namuslu gence vermeyen, inşaatlarında demirden ve çimentodan çalan müteahhitler Müteahhitlerimiz sadece kendi reklam filmlerinde saygın adam olabildi. Her ne kadar istisnaları olsa da acı gerçekler bu şekilde maalesef. 7.7 ve 7.6 şiddetindeki art arda yaşanan iki depremden sonra daha cenazeler enkaz altından çıkmadan bir milyon kez tartıştığımız ama çözümü olmayan inşaat stoklarımızın yapı kalitesi ve müteahhitler gündemimize oturdu. Demiri, çimentoyu, kesilen kolonları konuşurken yargımız işin başına geçti ve ilk aşamada ekranlarda yer alan yıkılmış binaların müteahhitlerini toplamaya başladı. Binlerce bina çöktü, 50 bini aşacağını şimdiden tahmin ettiğimiz insanımız öldü. Sonuçta bir tufandan çıkmışçasına tuzla buza dönen inşaatlardan göz altına alınan, sorgulanan ve tutuklanan müteahhit sayısı giderek artıyor. Ancak bu konuda bir şikayetim var. Bir atasözü vardır: "Öğrenmişsin Keşan'da halı dokunduğunu, ancak enine mi boyuna mı bunu öğrenememişsin." Evet müteahhitleri yargılamak işin kolayı. Peki ya görevi suistimal edenler ve görevi kötüye kullananlar için neden bir işlem yapılmıyor Neden kimse harekete geçmiyor. Tüm günah müteahhitlerin mi Kağıt üzerinde dünyanın en sert yapı denetim ve ruhsat sistemine sahibiz. Ama pratikte bu böyle mi Üzülerek söylüyorum, böyle değil! Depremde çöken binaları belediyeler adına denetleyen veya resmi devlet kurumlarından müteahhitlik hizmeti karşılığında yapılan inşaatları mercek altında tutan, yapım daire başkanlıkları ve yapı denetim şirketleri ile ilgili neden hala bir işlem yapılmıyor. Bu yapı denetim şirketlerinin, bölgede çöken inşaatlardaki imzalarının tek tek envanterini çıkarmak gerekmez mi Çöken binalarda imzası olan sorumluların devlet sistemi içinde bir kaydı var mıdır Ben size cevap vereyim. Çöken belediye binaları içinde o arşivler de yok olacak. Kaliteli bir inşaatın imalatı için en yakın mesafeden beton getirilmesi gerekiyor. Bu temel bir kaidedir. Ancak ülkemizde bu ne kadar geçerli Türkiye genelinde belediyeler ve çevre şehircilik bakanlığı bu beton santrallerini denetliyor mu İnşaat imalatlarında hazır beton mikserlerinin kaç kilometre uzaktan beton taşıyor ve bu işlerin kalitesi denetleniyor mu Bence hayır. Ama acı olan, bu durumun sadece deprem bölgesinde değil tüm ülkemiz için geçerli olması. İlgili bakanlığa sormak gerek, özellikle deprem