Büyük dertleriniz var mı Bu soruya cevabınız ''evet'' ise müjdeler olsun size.

Şayet büyük dertleriniz varsa büyük insansınız demektir.

''Büyük başın büyük derdi olur'' sözü hayatın ve kitabın tam ortasından söylenmiş.

Bu sözü tersinden okumak bizi şu hakikate götürür.

Küçük insanlar büyük dertleri taşıyamazlar . Onlara büyük dertler zor gelir, acı gelir, ağır gelir. Tarihimizdeki büyük fetihler, zaferler, başarılar hep büyük dertlerin meyvesidir.

''Dağına göre kar yağar''sözü meramımız anlatmaya yeter de artar bile.

Dertlerimize değerlerimizin zaviyesinden baktığımızda gördüğümüz manzara bize aşk ile şevk ile şu cümleyi kurdurur: ''Derdimiz, yurdumuzdur.''

Yurdumuza göz diken aç gözlü mankurtlar elimizden önce derdimizi sonra da yurdumuzu almak istiyorlar.

Alemde en büyük dert, dertsizliktir. Dertsizlik derdinin dermanı yoktur. Bana derdini söyle sana dermanını söyleyeyim.

Dertten ,dermandan bahşetmişken Mevlana'nın şu veciz sözünü de hatırlamadan geçmeyelim. ''Rabbine benim derdim var deme, dertlerine dön ve onlara benim Rabbim var de''

Derdimiz; davamızdır, devamızdır, yurdumuzdur, yuvamızdır. Yıllar önce şöyle yazmıştım:

''İnsan dediğin mert olmalı, yüreğinde dert olmalı''

Son nefesime kadar sözümün arkasındayım.

''Bir derdim var, bin dermana değişmem.'' diyebilen bir insana bin kere ''maaşallah'' demekten başka ne diyebiliriz ki.

''Derdim çoktur hangisine yanayım'' türküsü elvan elvan dertlerimizin dökümünü çıkarır.

Yazar derdinden dersini almamış olsaydı okurlarına ''iyi dertler arkadaşlar'' diyebilir miydi

Bizim derdimizi dersimizden, dersimizi dertlerimizden ayırmaya hiç kimsenin takati yetmez.

Bizim derdimiz sadece derdimiz değil, aynı zamanda nefsimiz ile harbimiz şeytan ile derbimizdir.

Sünnetinden ümmetin dertlerine adanmayı iktibas ettiğimiz rahmet elçisi (s.a.v) dertlerimize derman olan o hadis-i şeriflerinden birinde bakınız ne buyurur: ''Müslümanın derdiyle dertlenmeyen bizden değildir''

Gönüllere derman olan bu nebevi fermandan ilham alan şair bakınız dertleriyle nasıl coşuyor:

''Derman arardım derdime

Derdim bana derman imiş.''

Kurulduğu günden bugüne bölgemize kandan, kinden, ölümden ve zulümden başka bir şey getirmeyen Siyonist İsrail devleti haftalardır Gazze'ye ölüm yağdırıyor. Cami, kilise, hastane, pazar yeri demeden her yeri yakıyor, yıkıyor. İnsanlığın canisi olan İsrail hamisinden aldığı sınırsız destekle kudurdukça kuduruyor.

Gazze'de yaşanan yürek parçalayıcı acılar bütün insanlığın vicdanını sızlatıyor. Özellikle Müslümanları ağlattıkça ağlatıyor, inlettikçe inletiyor. Bugünlerde çevremdeki insanlardan en sık duyduğum cümleler şunlar:

''Televizyonlara bakamıyoruz, gördüğümüz acılara dayanamıyoruz. Yediğimiz içtiğimiz hiç birşeyden lezzet alamıyoruz. Kardeşlerimiz durmadan ölüp, yaralanırken, burada böyle eli kolu bağlı bir şekilde durmak bize çok ağır geliyor. Ağlamaktan, sızlamaktan, dertlenmekten başka bir şey yapamıyoruz.''