-YAŞLI GÖZLER, MAHZUN GÖNÜLLER-

Dar-ı bekaya yolcu ettiğimiz merhume annemiz için sunulacak taziyeleri kabul etmek üzere taziye çadırındayız.

Ölüm hakikatini tefekkür etmeye mütevazi bir katkı sunmak için taziye çadırında çektiğim fotoğrafı dualarınızı ümit ederek arz ediyorum. Şehrin her tarafından dere ve ırmakların denize aktığı gibi taziye yerine akan insan seli.

Derin bir sessizlik, tarifsiz bir çaresizlik. Elden gelen tek şey, dillerden dökülen sabır ve teselli yüklü dua cümleleri. Sert Fırtınalara maruz kalmış taze ekinler gibi bükük boyunlar. Hayli ağır bir hava. İnsanın içine dokunan bir hüzün. Mahzun gönüller, yaşlı gözler, boğazlarda düğümlenmiş sözler.

KİMİ YAZARAK AĞLAR, KİMİ ÇİZEREK AĞLAR

Kulak verenlere ölüm neler neler anlatır. Anlattıklarını ne yapıp edip, dinletir. Dinlettikleriyle inletir. Öyle bir hatiptir ki o konuştuğu herkesi ağlatır. Her insanın sadece parmak izi, ses tonu değil, anlayış ve ağlayış tarzı da farklı farklıdır. Kimi seyyah olur, gezerek ağlar, kimi şair olur yazarak ağlar, kimi ressam olur çizerek ağlar, kimi sedasını kısarak ağlar, kimi hayatına küserek ağlar, kimi deryalarda yüzerek ağlar, kimi hiç konuşmaz, susarak ağlar.

GAZZE GÜÇ VERDİ BİZE

Dünyada bir insanın yaşayabileceği en büyük acı annesiz kalmaktır. Dile kolay tatmayan bilmez. Bu öyle bir acıdır ki insanı yakar, kavurur, sarsar, savurur. Ne zaman bu acı ile kendimizi kaybedecek olsak Rabbimiz gözlerimizin önüne Gazzeli kardeşlerimizi getirdi. Onların her şeylerini kaybetmelerine rağmen kendilerini kaybetmemeleri bize adeta bir metanet aşısı oldu. Güç verdi, kuvvet verdi.

HİKMETLİ BİR DUA

Acımızı hafifletmek üzere ziyaretimize gelenler arasında Mersin ili Aydıncık ilçesinin emektar imam ve hatiplerinden Yusuf Üstün hocam da vardı. Kendisiyle uzun uzun halleştik, dilleştik, dertleştik. Sağolsun merhume annem için Kur'an okuyup, dua etti. Duasındaki şu cümle hayli dikkatimi çekti:

''Allah'ım bizi dünyada vicdan azabından, mezarımızda kabir azabından, ahirette de bizi cehennem azabından muhafaza eyle.''

EN HAYIRLI BİRİKİM

Rahmetli Davut Özgül hatıralarında kendimi bulduğum, azim ve gayretine hayran olduğum sıra dışı bir din görevlisi. Rahmetlinin ilgi, dikkat ve ibretle okunmaya namzet bir kitabı var : ''Bir insan biriktirdim''

İnsan biriktirmek bence en hayırlı, en bereketli birikim. Her biri birer turnusol kağıdı mesabesindeki düğün, nişan, sünnet ve cenaze merasimlerinde bu birikimi maddi ve manevi bütün varlığınızla iliklerinize kadar hissediyorsunuz.

Servet gider, şöhret gider, güç gider, kuvvet gider, makam gider, mevki gider hasılı her şey gider de geride sadece Allah için sevip biriktirdiğimiz dostlarımız ve arkadaşlarımız kalır. Rabbimiz hepimizi güldürsün. ''Annem, duahanem, pervanem'' başlıklı yazımıza Muzaffer Doğan ağabey samimi bir yorumla dönüş yapıp şöyle yazmış: ''Bülent hocam, annenizle ilgili öyle duygusal, öyle duygu yüklü bir yazı yazmışsınız ki bana annemi hatırlattınız, beni ağlattınız''