Olası tehditler, senaryolar, yoğun tartışma ve kamplaşmalar, inceden inceye yürütülen planlamalar eşliğinde siyaset; 2023 seçimlerine yönelik hummalı bir hazırlık yapıyor. Dahası Türkiye siyaseti ile ilgili uluslararası kuruluşların yayınladıkları raporlar da bu döngüye odaklanıyor. Başkanlık seçimlerinde iktidar ve muhalefetin avantaj ve dezavantajları, ekonomik krizlerin gölgesinde sistem değişikliğine seçmenin yaklaşımı, seçim sonrası dengelerin uluslararası sistem açısından muhtemel seyri sıklıkla merak edilen ve gündeme getirilen konular olarak öne çıkıyor. Esasında tüm bunları latifeyle karışık tek bir mesaj üzerinde ifade edersek "Hedef 2023!" sloganı tüm tarafların umum sloganı haline getirilmiş durumda. Ancak meselenin problemli yanı tam da burada başlıyor. Belirli bir tarihe odaklandırılan seçmen, seçim sath-ı mailine girildiğinde bu tarihin taşıdığı anlamın ağırlığından başını kaldırıp başka meselelere odaklanamayacak hale getiriliyor. pushfn('ads'); Elmanın iki yarısı kabilinden bir durum var yine orta yerde Bir yanda Atatürk'ten miras Cumhuriyeti yüzüncü yılı kutlamaları üzerinden yeniden kurtaracağını zanneden çevreler var ve görünen o ki rövanşist duygular her geçen gün daha fazla belirginleşerek gündemi meşgul edecek. Diğer yanda ise yüzüncü yıla girerken Türkiye'nin üzerine giydirilmek istenen deli gömleğinden sıyrılmasının yaşanacağını ve Türkiye'nin kendi istikametini çizeceğini zanneden ve bütün bu planların muhalefet üzerinden engelleneceğine inanan bir kesim var. Anlaşılacağı üzere, 2023 seçimleri artan dozda argümanlar aracılığıyla "biz kazanırsak Kudüs, Bosna, Semerkand sevinecek" söylemleri ile "Cumhuriyeti yıktırmayacağız, Türkiye'yi Orta Doğu yaptırmayacağız" retoriği üzerine şekillenecek. Nitekim şekilleniyor da Halbuki Türkiye'nin yakın dönem siyasal tarihi göstermektedir ki; seçim söylemleri ile seçim sonrası icraatlar arasında büyük tezatlar bulunmaktadır. Seçimlerin hemen sonrasında iktidarın yeni sahiplerinin birbirinin