Dinlediğim onlarca Mehdi hikâyesi içinde en çok "Ülkücülerin Mehdisi"ni sevdim, ne yalan söyleyeyim.12 Eylül 1980'de ihtilal oldu. Kenan Evren iktidara geldi. Bir sağdan bir soldan idamlar yaptı. Dışarıda birbirleriyle kanlı bıçaklı insanlar cezaevinde aynı koğuşlarda yattılar, arkadaş oldular.İhtilal sonrası, siyasi mahkûmların kaldığı cezaevlerinde "karıştır-barıştır" uygulaması ile yüz kişilik koğuşun yarısında ülkücü mahkûmlar, diğer yarısında solcular vardır.Gelelim Mehdi hikâyesineOlay Konya Dutlukır Askeri Cezaevi'nde yaşanmış. (adsbygoogle window.adsbygoogle || ).push({}); İçeride dini kitaplar furyası başlamıştır. Herkes yutarcasına okuyup birkaç ayda tasavvuf ehli olmaktadır. Koğuşun en sofusu olan ülkücü mahkûm, kıldığı istihare namazından sonra gelen rüyada ilk şafakta Mehdi'nin geleceğini, onları cezaevinden kurtaracağını görmüştür. Bu habere önce en sofular, sonra bütün koğuş hemencecik inanır.Mehdi'nin geleceğini rüyasında gören sofu ülkücü, koğuşa şöyle seslenir: "Mehdi beyaz elbisesi ile yarın sabah geldiğinde sizin giyinmenizi beklemeyebilir. Onun için herkes üst başıyla yatacak. Çorabınızı, ayakkabınızı bile çıkarmayın. Mehdi 'Ya Hakk!' dediğinde peşine takılacağız."Denilenler aynen yapılır. Herkes giyinik olarak battaniyenin üzerine uzanır, ayaklarını da ranza demirinden dışarı sarkıtırlar.Bu hali gören solcuların koğuş başkanı da arkadaşlarına sesini yükseltir:"Siz de giyinin lan! Mehdi geldiğinde, ülkücülerin arasına biz de karışıp kendimizi dışarı atalım."Bir iki saat sonra koğuştaki bütün mahkûmların giyinik yattığını gören bir asker,