Dünya sıkıcı. Türkiye hüzünlü."Yalnız hüznü vardır kalbi olanın" diyor İlhami Çiçek. Ben de türkülere dönüyorum. Döne döne annemin söylediği ninnilere, türkülere dönüyorum. Allah'a, ülkeme, anneme dönüyorum döne döne.Annemin sesi toprağıma, kalbime götürüyor.Ahmet Hamdi Tanpınar "Bizim romanımız türkülerdedir." der. Tarihle yüklendiğimiz hüzün ve bizi Allah'a ulaştıracak melal de oradadır.Ne zaman bir daralma hali benliğimizi kuşatsa limanına sığınacağımız, rıhtımında terennüm edeceğimiz büyülü sözler imdada yetişir. window.__ITGS_started Date.now(); İmdada Âşık Sümmâni yetişir. Sümmâni, Erzurum'un Narman kasabasında imparatorluk Türkiyesinin son dönemlerinde (1861-1915) yaşamış bu toprağın gariplerinden. Bakar mısınız şu sözlere Allah aşkına"Ervâh-ı ezelde levh-i kalemde Bu benim bahtımı kara yazmışlar Bilirim güldürmez devr-i âlemde Bir günümü yüz bin zâra yazmışlar.""Arif bilir aşk ehlinin hâlini Kaldırır gönlünden kîyl-ü kâlini Herkes dosta yazmış arz-ı hâlini Benimkini ürüzgâra yazmışlar."Yazanlar Leylâ vü mecnûn kitabın Sümmâni'yi bir kenara yazmışlar.""Herkes dosta yazmış arzu hâlini Benimkini ürüzgâra yazmışlar" derken dostumuz hüznünü rüzgâra