Uzun zamandır böyle bir karşılaşma izlememiştik; kalp, tansiyon ve şeker hastalarını derinden etkileyen! Hele ikinci yarı… Ya uzatma dakikalarında yaşananlara ne demeli 90+1'de Bertuğ, atıyor, Trabzonsporluların üç puan sevinci yarım mı kalıyor derken, gecenin kahramanı Muçi, 90+11'de devreye girip, fişi çekip işi bitiriyor! Sen gel de şimdi hangi takım taraftarı olursan ol, ilaca ihtiyaç duyma! Tabi ki sevinen Trabzonsporlular, üzülen taraf R. Başakşehirliler oldu.

Evet, Vişça'nın sakatlanıp oyundan çıkması Trabzonsporlular adına ne kadar üzüntü vermiş olsa da ev sahibi takımın bir eksik kalması bordo-mavililer için büyük bir avantajdı. Yeri gelmişken Vişça'ya geçmiş olsun dileklerimizle.

Açık konuşma gerekirse, R. Başakşehir bir eksik kalmasaydı, Trabzonspor'un İstanbul'dan üç puanla dönmesi çok zordu. Zira bir eksik oynayan takıma oyun olarak üstünlük sağlayamayan Trabzonspor, 11 kişi oynayan takıma ne yapabilirdi Üstelik Olaigbe'nin bordo-mavili takımı eksik oynattığını hesaba katarsak.

Trabzonspor adına üzerinde konuşulması, kafa yorulması gereken konu; eksik Başakşehir'den nasıl olur da üç gol yenir Orijinal stoper Baniya, varken Okay ile başlanılırsa; her an bir iş kazasıyla karşılaşabilirsiniz! Orijinal stoper olmayınca hava topuna o şekil çıkarsınız ve rakibe penaltı kazandırırsınız. Hal böyle olunca sadece rakibin öne geçmesini sağlamakla kalmaz moral verip, oynama iştahını artırmış olursunuz.

Kazanırken eleştirmek gerekir anlayışıyla devam edersek; sadece Zubkov'un kanadı çalışırken, henüz beklenen, istenilen patlamayı yapamayan Olaigbe'nin yerine Sıkan'ı düşünmemek Hatta oyunun gidişatına göre oyuncu değişikliklerini daha erken yapmamak