Şâbân-ı Velî devrinde biri, diğerine beş yüz akçe borçlu idi. Ve ödeyemiyordu. Alacaklı da sıkıştırıyordu! Bir gün yine gelip sıkıştırınca; "Biraz mühlet ver" dedi. Vermeyince koştu bir velî zâtın türbesine. Bir Fâtiha gönderdi. Sonra el kaldırıp; "Yâ Rabbî! Bu velî zâtın hürmetine bana borcum kadar akçe gönder" diye yalvardı. Geri gelirken birini hâtırladı. "Şâbân-ı Velî" hazretlerini. Hemen koştu evine. Diz çöktü karşısında. Daha bir şey söylemeden büyük velî, ona bir minder gösterip; "Şu minderi kaldır da altındaki paraları al" buyurdu. O da minderi kaldırdı. Utanarak biraz aldı. Ama borcu beş yüz akçe idi. "Bunlar yetmez" diye düşündü. O vakit mübârek zât;