Mevlânâ Hâlid-i Bağdâdî hazretlerinin son günleriydi. Sevdiklerini çağırdı ve; "Ölürsem, yüksek sesle ağlamayın!" buyurdu. Sevdiği bir talebesi vardı. Seyyid İbni Âbidîn. Fevkalâde bir edeple; "Bu gece, bir rüyâ gördüm efendim" diye arz etti. Hocası merak edip sordu: "Hayırdır, ne gördün" "Osmân-ı Zinnûreyn hazretleri vefat etmiş, cenâze namazını da ben kıldırdım" dedi. Büyük velî dinledi ve; "Bu rüyânın tâbiri şöyledir ki, yakında ben vefat ederim. Namazımı sen kıldırırsın. Zîra ben Hazret-i Osmân'ın evlâdıyım" buyurdu. Sonra odasına çekildi. Ve aile efrâdına buyurdu ki: "Şu anda tâuna yakalandım, benden bir şey istemeyin. Zîra Rabbimle meşgulüm." Sağ yanı üzerine, kıbleye