Büyük İslâm âlimi Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretlerini çok seven bir Hüseyin Efendi vardı. Bu zât anlatıyor: Ben, Kâdirî şeyhi idim. Yüzlerce mürîdim vardı. Bir gün birinden, (Eyüb'e Abdülhakîm Arvâsî diye büyük bir âlim gelmiş) diye işittim. Kendi kendime; "Gidip bir göreyim. Benim kadar ilmi var mı acabâ" dedim. Gittim ve sohbetini dinledim. Hiç duymadığım şeylerden bahsediyordu. Çok yüksek ilimler ve pek ince hikmetler sunuyordu cemaate. Hemen oracıkta; "Sohbet biter bitmez arz edeyim, beni de talebeliğe kabul etsin" diye karar verdim. Sohbet bitti, herkes gitti. Tam vaktiydi. "Efendim, izninizle size bir şeyi îtiraf etmek istiyorum"