Seyyid Abdülhakîm Arvâsî hazretlerinin bir terzisi vardı. Hâbil Efendi. Bu kimse bu büyük velîyi çok seviyor, ne derdi, ne sıkıntısı olsa, ona danışıyordu hemen. Bir gün ona; "Efendim, izninizle size bir şey sormak istiyorum" dedi. "Tabii sor" buyurunca; "Kalbime bâzen kötü kötü düşünceler geliyor efendim" dedi. "İstemeden mi geliyor" "Evet efendim, hiç kurtulamıyorum bu vesveselerden." "Nasıl düşünce bunlar" "Allahü teâlâ hakkında kötü kötü düşünceler efendim. Îmânıma zarar verir diye korkuyorum!" Buyurdu ki: "Bir Müslümanın hâtırına istemeden fena düşüncelerin gelmesi îmânına zarar vermez. Bilâkis o kimsenin îmânının kuvvetli olduğunu gösterir."