Abdülhakîm Arvâsî hazretlerini sevenlerden Abdülkâdir isminde bir pamuk tüccarı şöyle anlatıyor: Efendi Baba ile Eyüp Câmii'nde bir gün beraberdik. Öğle namazını kıldık. Birlikte dışarı çıktık. Ve Hazret-i Hâlid'in türbesine girip bir kenarda oturduk. Efendi Baba; "Bana sokul ve gözlerini kapat!" buyurdu. Ben de öyle yaptım. Gözlerimi kapatınca, Hazret-i Hâlid bin Zeyd'i gördüm karşımda. Uzun boylu ve heybetliydi. Kalkıp elini öptüm hürmetle. İkisi bir şeyler konuştular. Ben bir şey duymuyordum. Sadece seyrediyordum. Bir müddet sonra; "Gözünü aç!" buyurdu. Açınca, Hazret-i Hâlid kaybolmuştu gözden.