Gaziantep'te yaşıyan velîlerdenMemik Dede'nin ağası hac için Mekke'ye gitmişti.

Ağanın hanımı "içli köfte" yapıp;

"Âh oğlum Memik! Ağan olsaydı da şundan yeseydi"dedi.

Memik Dede dedi ki:

"İstersen götüreyim."

Kadıncağız, "herhâlde yanlış anladı, bir arkadaşına götürecek" diye düşündü ve bir tabak doldurup verdi.

Derken ağa hacdan döndü.

Ziyâretine geldiler.

Hürmet gösterdiler.

Ağa, o gelenlere;

"Hürmet gösterilmesi gereken kişi ben değilim, bizim kâhyadır"dedi.

Sebebini sorduklarında, onlara bu hâdiseyi anlatıp, "köfte tabağını" gösterdi.

Memik Dede yoktu.

Tarlayı sürüyordu.

Tarladan dönüp de kerâmetinin ortaya çıktığını anlayınca oradan uzaklaştı.

Bu iş unutuluncaya kadar kimseye görünmedi.

Derken ölümü yaklaştı.

Ölümünden az önceydi.