Böyle büyük maçları, büyük oyuncularla oynarsanız işiniz kolaylaşır. Trabzonspor, Marek Hamsik'siz hala bir oyun bulamadı kendine... Kopenhag, daha ilk dakikadan itibaren çok hızlı ve çok sert oynadı. Bizim orta alanımızda Abdülkadir Ömür ve Bakasetas gibi oyuncularımız, rakibin sert futbolu karşısında çabuk oyundan düştü. Orta alanı Siopis ile savunmaya çalıştık. Ama o da bir yere kadar. Rakibe orta sahada üstünlüğü verdikten sonra oyunumuzun boyu uzadı. Savunma ile hücum arasında büyük bir boşluk ve kopukluk ortaya çıktı. Visca'nın yokluğunda sağ önde oynayan Kouassi, çok az topla buluşabildi ilk yarıda. Buluştuğu topları da iyi kullanamadı. Daha maçın başında yediğimiz golde adam paylaşımı ve yerleşim hatası yaptık. Yediğimiz golden sonra olgun atak geliştirmekte zorlandık. Hızlı hücum geçişleri yapmaya çalıştığımızda ise Kopenhag 4'lü savunmanın önüne de 4'lü set kurarak adeta bir duvar ördü. İlk yarıda Kopenhag'a sahada zorluk çıkaracak bir oyun ortaya koyamadık. Oysa daha sert ve daha telaşsız oynamamız gerekiyordu. Oyunun ilk bölümümde fark yaratan bir oyuncumuz yoktu. Kopenhag da sert futbolunun dışında öyle büyük bir baskı kuramadı temsilcimizin üzerinde. Ama tabelayı değiştirmesini bildiler. H H H Parken Stadı'nı dolduran Kopenhag taraftarının takımlarını nasıl ateşlediklerini gördük. Kopenhag taraftarı; tribüne çekirdek çitletmeye; cep telefonlarıyla oyalanmaya değil, var güçleri ile Kopenhag'ı destekleyip, Trabzonspor'u baskı altına almaya çalıştılar. Bunda başarılı da oldular. Abdullah Avcı, ikinci yarıya başlarken Kouassi'nin yerine Djaniny'yi oyuna dahil etti. Aslında maça Djaniny ile başlamalıydı zaten. Böylesine final maçları, futbolcu kazanma maçları değildir. Sonuç maçlarıdır. İlk yarıda olduğu gibi ikinci yarıda da Eren ElmalıTrezeguet kanadını kullanmayı tercih ettik hep. İkinci yarının hemen başında kornerden (duran toptan) öyle