Bunca yıldır statlarda maç izledim. Dünya Kupası, Avrupa Şampiyonası izledim. Dün geceki kadar muhteşem bir tribün atmosferi görmedim. Top, Kopenhag'lı oyunculara gelince kulakları sağır eden bir ıslık sesi, oyun Trabzonspor'da iken inanılmaz bir coşku... Anlatılmaz yaşanır ancak. Bu atmosferde başlayan maçın hemen başında Djaniny ile kaçan gol, umutlarımızı artırdı. Kopenhag çok fizikli ve güçlü oyunculardan kurulu takım. Cornelius'un müthiş kafa vuruşunu Ryan tıpkı Djaniny'nin şutundaki gibi müthiş çıkardı. İlk maçta olduğu gibi dün de kornerlerde topu arka direkteki Daramy'ye servis etmeye çalıştılar. Savunmanın önüne dörtlü setler kurmayı bu maçta da sürdürdüler. Abdülkadir Ömür bir türlü basit oynamayı öğrenemedi. Çok şey yapıyormuş gibi göründü ama hiçbir şey yapamadı. Kopenhag oyunu çok soğuttu; Hollandalı hakem bu duruma göz yumdu. Bizim Kopenhag'da oynamamız gereken futbolu dün rakip oynadı. 0-0'ı çok iyi oynadılar ilk yarıda. Ve ilk yarıda sahanın en iyisi tribündeki taraftarlardı. Evet ilk yarıda 3 net pozisyon bulduk ama yavaş oynadık. Cornelius'u topla buluşturamadık. Sol kanat hiç çalışmadı desek yeridir. Sahada bir oyun lideri yoktu. Bu kadar yumuşak bir orta saha ile gol bulmamız imkansızdı. Savunma ile hücum hattı arasındaki kopukluğu çok iyi kullandı Kopenhag. İlk yarıda rakibi yoramadık bile. Trabzonspor'un Acilen problem çözen oyunculara