Nerede o eski bayramlar lafı haddinden fazla bayat, basmakalıp, çok çiğnenmiş bir sakız gibi tatsız, tuzsuz.

Havva anamız bile "nesil bozuldu" diye söylenirmiş.
Anlaşılan her nesil "nerede o eski bayramlar" lafını sırayla söylüyor.

Bir yanılsama olma ihtimali yüksek. Eski bayramları değil de eski bayramlardaki kendimizi özlüyor olabiliriz.

Nerede o eski ben, nerede çocukluğum, gençliğim demek istiyor olabiliriz.
Asıl özlediğimiz, belki de babamızın güç bela aldığı bir çift kundurayla mintanı giyeceğimiz saati heyecanla bekleyişimizdir.
Ahh!
Belki de annemizi, babamızı özlüyoruzdur.
Bayramdan birkaç hafta önce bir türkü çalındı kulağıma. İnternette aradım, buldum.
"Yola bakın belki gelen babamdır."
Nasıl silkeledi beni o türkü.
Çocukken, babamın gelişini gözlediğim yol gözümün önüne geldi.
Babamın gelişleri gözümün önüne geldi.

Gerisini sormayın.
İbo'nun "Benim balonlarım vardı" diye bir şarkısı vardı. "Bayramlar mı eskidi bizler mi yaşlandık" diyordu şarkıda.

Belki ikisi de doğrudur hem bayramlar eskidi, hem biz yaşlandık.
Sevinmek, hüzünlenmek. Bunlar hep insan halleri.

"Nerede o eski bayramlar" lafının hala karşılığı, yeri var.
Bizim çocukluk yıllarımızdan bugüne işlerimiz pek iyi gitmedi.

Çocukken bayramı mahallelerimizde dünyadan habersiz kutluyorduk.
Zamanla dünya görüşümüz teşekkül etmeye başladı.

Bir ütopyamız vardı.
Bayram, yoktu, çünkü ütopyamız hala ütopya halindeydi.
Hele de dünyadaki esir Müslümanların acılı halleri.

Eritre, Moro, Keşmir, Afganistan
Neredeyse tamamı esir Orta Asya.
Kudüs, Filistin.

Şair İsmet Özel'in mısraından ödünç alarak söylersek
"Bir imparatorluk genişliğindeki gençliğim'iz Ümmet'in müşterek hüzünleriyle İlahi bir armağan olan bayramların sevincini uzlaştırmanın, aynı bünyede, kendi bünyemizde cemetmenin ağrılarıyla geçti.
Rasih'in muhteşem söyleyişindeki gibi

(Dilde gam var şimdilik lütfeyle gelme ey sürurOlamaz bir hanede mihman mihman üstüne.)
"Dilde gam var"dı, "Sürur" da geldi.

Olur muydu, 'mihman mihman üstüne'
Olamadı bir türlü.

Hala aynı ağrılar.

Bugün daha şiddetli bir mihnetle hemhal oluyoruz.