Deprem anında nasıl davranmamız gerektiğine dair çalışmaları pek mühimsemezdim.Çökmek, kapanmak, tutunmak Hayat üçgeni oluşturmak, deprem çantası yapmak, içine su, düdük gibi lüzumlu malzemeler koymak, deprem durduğunda derhal toplanma alanlarına koşmakİyi şeyler bunlar Tabii öğrenmekte fayda var.Ama oturduğum ev üstüme çöktüğünde düdük çalabilecek kadar sağ kalabilecek miyimAfette acil yardım organizasyonlarının nasıl yapılacağına dair tatbikatlara da kulak asmazdım.2019'da bir tatbikat yapmışlar. Hem de Kahramanmaraş'ta. Tatbikatta herkes vazifesini yapmış. İçişleri Bakanı Soylu'nun o günkü beyanına göre "Sağlık Bakanlığı 5 dakika, Çevre ve Şehircilik Bakan Yardımcımız 15 dakika, diğer çalışma grupları da üçü hariç 25 dakika içinde" afet mahalline intikal etmiş. window.__ITGS_started Date.now(); Çok güzel. Lüzumlu. Yapsınlar.Fakat deprem gerçek olunca, saat 04:17'de kimse intikal edemedi. Ya da intikal etmesi gerekenlerin çok azı o da gecikerek intikal edebildi.Yani hayatın gerçekleri tatbikata benzemeyebiliyor.Yetkililerin, asıl yapılması gerekeni yapmaya niyetli olmadıkları için afete müdahale konusuna yoğunlaştıklarını düşünüyordum.Neydi asıl yapılması gerekenDepremi önleyemezsin. Deprem zamanı gelince olacak. Ama insanların yaşadıkları evlerin içinde enkaz altında kalıp ölmesini önleyebilirsin.NasılGörevini yaparak.Vatandaşlarını, fay hattına ev yapmamaya icbar ederek.'İcbar' biraz kaba mı olduAma insanların göz göre göre ölmesi daha kaba, daha kötü, daha acı değil miBir şey biliyorlarsa bunu yapsınlar.Asıl yapılması gerekeni yapmak, emek isteyen, kararlılık gerektiren bir iş. Oldukça da maliyetli.Ama yıkılmış bir ülkeyi, yıkılmış bir milleti imar etmek çok daha maliyetli. Hesap bilenler yüz milyarlarca dolardan bahsediyor.Depremden sonra iyi organize olursan ancak birkaç yüz kişiyi kurtarabilirsin diyordum.Kahramanmaraş depreminden sonra bu konudaki düşüncelerim kısmen değişti.Depremin ardından millet olarak, devlet olarak iyi organize olmak benim düşündüğümden daha önemliymiş.İyi organize olabilseydik birkaç yüz kişiyi değil binlerce kişiyi, şimdi kurtardığımızdan kat kat fazlasını kurtarabilirdik.Şaşırdı idarecilerimiz. İlk saatlerde kilitlenip kaldılar.Afetin büyüklüğünü, sebep olduğu yıkımın boyutlarını kavrayamadılar.Koordine olamadılar.5 dakikada, 25 dakikada bulunmaları gereken yere 'intikal' edemediler.Sayısız insan enkaz altında donarak ya da açlıktan, susuzluktan öldükten