Yıldıray Oğur güzel özetlemiş. "Eminönü'nde işportacıdan aldığı 80 liralık bayrakla Şişhane'de hilafet isteyecekken son anda durdurulan İsmail Aydemir!"

Acaba Türkiye'de muhalefetin bir hilafet gerilimine, sert bir hilafet münakaşasına mı ihtiyacı var

Böyle bir tartışma ile mi kendisini toparlayacağını, bir iktidar alternatifi olmayı başarabileceğini mi düşünüyor

Yıldıray'ın dediği gibi, işportacıdan 80 liraya Üzerinde Kelime-i Tevhid yazılı bir pankart almış, Gazze mitingine gitmiş.

Üniversite öğrencisi Ege Akersoy da Arapça pankartı görünce dayanamamış, İsmail Aydemir'e yumruğu çakmış.

Arkasından bir tezahürat, bir tezahürat.

Kahraman oldu çocuk!

Bir taraftan, büyüyebilecek bir kavgayı çok ucuz atlatmışız.

Miting dönüşü, ortam müsait, maazallah insanlar birbirine girebilirdi.

Ondan sonra ayıkla ayıklayabilirsen pirincin taşını!

Tezahüratı yapanlar durumun farkında değil, alkışladıkları şey bilinçli ya da bilinçsiz bir çeşit provokasyon.

Zaten devlet büyükleri milleti kutuplaştırmak için elinden geleni yapıyor.

Milleti birbirine biliyorlar. (Bilemek.)

Kutuplaştırma, yönetim biçimimizin ayrılmaz bir parçası haline geldi.

Böyle bir durumda makul bir insanın, siyasetçinin, yazarın, aydının rolü kutuplaşmanın derecesini düşürmeye çalışmak olmalıydı.

Provokatif bir fiili alkışlamak, teşvik etmek değil.

Kutuplaşmanın iki tarafında kümelenen herkes birbirine denk getirdiği yerde birer yumruk atsa ne olur halimiz

Peki Hilafet ne Hilafet bayrağı ne

Memlekete Hilafet getirmek isteyenler mi var

Yakın tarihe bakarak şöyle diyebiliriz.

3 Mart 1924'ten beri, "Hilafet, Hükümet ve Cumhuriyet mana ve mefhumunda esasen mündemiç olduğundan Hilafet makamı mülgadır."

Yani lağvedilmiştir.

Lağvedildiğinde İslam dünyasında, bilhassa Hindistan'da ve Mısır'da ciddi tartışmalar oldu.

Hamid İnayet'in Çağdaş İslami Siyasi Düşünce adlı eserinde bu tartışmalara etraflıca değiniliyor. (Hece Yayınları.)

Bu kitabın çevirisini ben yapmıştım.

O kitapta Mısırlı alimlerden Ali Abdurrazık'ın, İslam'ın Hilafet diye bir yönetim şekli önermediğini anlatan bir kitabından söz ediliyordu.

Ali Abdurrazık'ın kitabının Ömer Rıza Doğrul tarafından yapılan çevirisini de okudum.

Ali Abdurrazık, yönetimin şeklinin değil muhtevasının önemli olduğunu savunuyordu.

Yani adil olacaksın. Zulmetmeyeceksin

Gerçi böyle dediği için Ezher tarafından aforoz edilmişti.

Uzak tarihe bakarak da şunu söyleyebiliriz.

Hilafet, Peygamberimiz'in dar-ı bekaya irtihalinden sonra Ensar ve Muhacirin'in geliştirdiği bir yönetim şeklidir.

Siyasi tarafı ağır basan ama dine de dayandırılan bir makam.