Kafası basan bir tane kulüp başkanı yok mu

Son dönemdeki sanat dünyası tartışmalarına baktım. Futbol kulüplerindeki gerilimleri takip ettim.

Sonra Şampiyonlar Ligi final maçı çıktı karşıma. Hem final maçında hem lig boyunca en değerli oyuncuların Fransa'daki Afrika kökenli oyuncular olduğunu gördüm. Dur dedim Fransa'nın çok dinlenen şarkıcılarına bir bakayım. Araştırdım Afrikalılar en üstte geldi.

Demek Fransızların doğru yaptığı işler var, kendi doğruları sınırında. Türkiye için anlamı olabilecek

Ancak o zaman anladım elimizde 200 bin tane sıfır kilometre futbol taraftarı olduğunu. Bu 200 bini de geçtim, 10 milyon global taraftarın boşta durduğunu.

Bir tane kulüp başkanı elinden tutup bir Suriyeli çocuğu takıma katamıyor mu, 200 bini vatandaş olmuş 10 milyon taraftarı peşinden sürüklesin

Memleketteki o kadar Suriyeliden bir tane de mi gol atacak çocuk çıkmıyor

Bırak futbolu bir yayınevi sahibi yok mu, tiktok takipçi sayısına göre kitap basmayı bir defalık bir kenara bırakıp Suriyeli bir öykücüyü yahut romancıyı bize tanıtsın. O kadar Suriyeliden hiçbiri mi kendisini ifade edemiyor

Bir Suriyeliler dergisi veya sayısı yapmak edebiyat dergilerimizdergiciliğimiz için çok mu zor Onca Suriyeliden hiçbiri mi şiirden anlamıyor

Bir dizide Suriyeli bir aktör yahut aktris oynayacak kadar rol kabiliyeti sergileyemiyor mu

Onca kepazenin ve kepazeliğin içinde gönlümüze biraz hoşluk verecek Suriyeli bir şarkıcı da mı yok

Siyasete katılabilecek hiç Suriye asıllı Türk vatandaşı yok mu Allah aşkına Partiler entegrasyona dair ne yapıyor

Her önüne gelenin sosyal medya kanalı açtığı Türkiye'de bir tane Suriyeli yok mu, gazetecilik hüneri gösterecek Her yerde benzer durumdakileri odağına alan gazeteci var da Suriyelilerin sorunlarıyla ilgilenip dile getirecek bir tane Türk gazeteci de mi yok

Türkiye büyük gayret ortaya koydu Suriyeliler için kabul. Fakat entegrasyon için hangi gayret ortaya kondu

Suriyelilere ticaretten başka hangi saha açıldı

Bizim millet ticareti biz yapmayalım da kim yaparsa yapsın, demekten hiç öte gidemiyor.

Ticaret ve atölye tezgahlarından başka Suriyelilere hangi alanları yeterince açtık

Entegrasyon için bunlar yeterli değildir. Kültürel, sportif ve entelektüel entegrasyon gelene kadar gerçek ekonomik entegrasyon ötelenir.

Bu gidişle bugünün işçi Suriyelisinin esnaf Suriyelisinin çocukları yetiştiğinde entegrasyon anca şekillenmeye başlar. Onlarla da tam olgunlaşmaz belki onların çocuğuyla olur.

Aslında tartışmamın özü bir yerde hep gündemde olan kültürel hegemonyaya dayanıyor. O hegemonya buralarda devreye giriyor. Duvarlar örüp dışlıyor.

Yerli milli duyguları olan birine şarkı okutmuyorlarsa Suriyeliye de okutmazlar.

Yerli milli duyguları olan biri bir filmde rol kapamıyorsa Suriyeli de kapamaz.

Yerli milli duyguları olan birinin şiiri okunmuyorsa Suriyelilerinki de okunmaz.